اریش فون مانشتاین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۲.۵ core): + رده:پرسنل ارتش پروس |
Metagalaxy (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
|نام فرد = اریش فون مانشتاین
|تصویر =Bundesarchiv Bild 183-H01757, Erich von Manstein.jpg
|توضیح تصویر = ارتشبد اریش فون مانشتاین
|محل تولد = [[برلین]]
|تاریخ تولد = {{تولد|۱۸۸۷|۱۱|۲۴}}
|محل مرگ = Irschenhausen, [[آلمان غربی]]
|تاریخ مرگ = {{مرگ و سن|۱۹۷۳|۶|۹|۱۸۸۷|۱۱|۲۴}}
|محل دفن =
|لقب =
|تابعیت = [[پرونده:Flag of the German Empire.svg|22px]] [[امپراتوری آلمان]] (تا ۱۹۱۸){{سخ}}{{flagicon|Germany}} [[جمهوری وایمار]] (تا ۱۹۳۳){{سخ}}[[پرونده:Flag of Nazi Germany (1933-1945).svg|22px]] [[آلمان نازی]] (تا ۱۹۴۵){{سخ}}{{FRG}}
|رسته نظامی =
|طول خدمت =
|یگانهای خدمت =
|درجه = [[پرونده:WMacht A OF10-GenFeldmarschall 1942h1.svg|22px]] [[فیلد مارشال]]
|فرماندهی =
|جنگها = [[جنگ جهانی اول]]{{سخ}}[[جنگ جهانی دوم]]
|نشانهای لیاقت =
|عملیاتهای مهم =
|کارهای مهم =
|کارهای دیگر =
|تخصصهای دیگر =
}}
خط ۲۵:
'''ارتشبد اریش فون مانشتاین''' {{آلمانی|Erich von manstein}} , (زاده ۲۴ نوامبر ۱۸۸۷ - مرگ ۹ ژوئن ۱۹۷۳) یک فیلد مارشال آلمانی در دوره رایش سوم بود.
==
'''اریش فون مانشتاین''' در ۲۴ نوامبر ۱۸۸۷ در برلین زاده شد. وی در کودکی از سوی خانواده لوینسکی به فرزندی پذیرفته شد و بعداً نام خانوادگیش را به مانشتاین تغییر داد.
وی پس از ورود به [[دانشگاه افسری]] و شرکت در جنگ جهانی اول بعنوان افسر ستاد در ستاد ژنرال فن لس برگ در سال ۱۹۱۷ شایسته شناخته شد. وی پس از به قدرت رسیدن [[آدولف هیتلر]] در سال ۱۹۳۵، به ریاست بخش عملیات ستاد کل [[ورماخت]] برگزیده شد و پس از تغییرات ستاد کل با سمت فرماندهی لشکر سیلزی و در آغاز پیکار لهستان در سال ۱۹۳۹ مشارٌالیه به ریاست ستاد ارتش [[کارل رودولف گرد فون روندشتت|فن روندشتت]] انتخاب گردید و این ارتش نقش قطعی را در نبرد ایفاء کرد.
▲'''اریش فون مانشتاین''' در ۲۴ نوامبر ۱۸۸۷ در برلین زاده شد. وی در کودکی از سوی خانواده لوینسکی به فرزندی پذیرفته شد و بعداً نام خانوادگیش را به مانشتاین تغییر داد.
▲وی پس از ورود به [[دانشگاه افسری]] و شرکت در جنگ جهانی اول بعنوان افسر ستاد در ستاد ژنرال فن لس برگ در سال ۱۹۱۷ شایسته شناخته شد. وی پس از به قدرت رسیدن [[آدولف هیتلر]] در سال ۱۹۳۵، به ریاست بخش عملیات ستاد کل [[ورماخت]] برگزیده شد و پس از تغییرات ستاد کل با سمت فرماندهی لشکر سیلزی و در آغاز پیکار لهستان در سال ۱۹۳۹ مشارٌالیه به ریاست ستاد ارتش [[کارل رودولف گرد فون روندشتت|فن روندشتت]] انتخاب گردید و این ارتش نقش قطعی را در نبرد ایفاء کرد.
== طرح حمله به فرانسه ==
در سال ۱۹۴۰ هنگامی که او را به فرماندهی سپاه ۳۸ پیاده گماردند و جهت این تغییر او را به دیدار هیتلر فراخواندند وی طرح استراتژیک خود را جهت تعرض به فرانسه از طریق یورش تانکها از درون جنگلهای آردن به هیتلر پیشنهاد نمود. هیتلر این طرح را پذیرفت و اجرای این طرح سبب شکست ارتش فرانسه و تسلیم بلژیک و فرار ارتش اعزامی بریتانیا از [[دانکیرک]] گردید. در مرحله دوم تعرض در جبهه غرب در امتداد رود سم، سپاه تحت امر او نخستین شکاف را در غرب منطقه آمین در خطوط فرانسه وارد نمود و تانکهای ارتشبد اروین [[رومل]] از این شکاف استفاده نموده و به پیشروی ادامه دادند.
== نبرد در جبهه شرق (شوروی) ==
در سال ۱۹۴۱ و طی [[عملیات بارباروسا]] و حمله به [[اتحاد شوروی]] فون مانشتاین به فرماندهی سپاه ۵۶ زرهی گمارده شد. این سپاه توانست در مدت ۴روز به رودخانه دوینا و در ادامه به حومه لنینگراد برسد. هنگامی که این سپاه در تلاش بود به داخل شهر رخنه نماید هیتلر تانکهای آن را جهت عملیات توفان و تصرف مسکو احضار نمود و عملاً راه را برای تصرف شهر بست. در ماه سپتامبر مانشتاین با ترفیع به فرماندهی ارتش ۱۱ منصوب گردید و
▲در سال ۱۹۴۱ و طی [[عملیات بارباروسا]] و حمله به [[اتحاد شوروی]] فون مانشتاین به فرماندهی سپاه ۵۶ زرهی گمارده شد. این سپاه توانست در مدت ۴روز به رودخانه دوینا و در ادامه به حومه لنینگراد برسد. هنگامی که این سپاه در تلاش بود به داخل شهر رخنه نماید هیتلر تانکهای آن را جهت عملیات توفان و تصرف مسکو احضار نمود و عملاً راه را برای تصرف شهر بست. در ماه سپتامبر مانشتاین با ترفیع به فرماندهی ارتش ۱۱ منصوب گردید و مامور تصرف [[شبه جزیره کریمه]] در جنوب شوروی گردید. وی با مهارت بی مانندی تنگه باریک و مستحکم [[پرکاپ]] را گشود و این امر پیش درآمدی شد بر اینکه در تابستان ۱۹۴۲ وی دژ مشهور [[سواستوپل]] را تصرف نماید که این پیروزی علاوه بر نشان دادن مهارت او در فن جنگ محاصرهای، شوروی را از پایگاههای اصلی خود در [[دریای سیاه]] محروم ساخت.
=== نبرد استالینگراد ===
{{اصلی|نبرد استالینگراد}}
به دنبال تعرض تابستانی ۱۹۴۲ هیتلر در جنوب شوروی و محاصره شدن ارتش ششم آلمان در استالینگراد، مانشتاین شکاف ۳۰۰ کیلومتری منطقه عملیاتی بین ارتش یکم بفرماندهی ارتشبد [[پل لودویک کلایست]] و ارتش چهارم زرهی بفرماندهی سپهبد هرمان هوت را پر کرد و نیروهای از هم پاشیده را گرد آورد و از عبور [[ارتش سرخ]] از رودخانه دنیپر جلوگیری نمود. او در تلاشی نا امیدانه و نافرجام
=== فرماندهی گروه ارتشهای جنوب ===
[[پرونده:Bundesarchiv Bild 146-1995-041-23A, Ostfront, Adolf Hitler, Erich v. Manstein.jpg|بندانگشتی|چپ|مانشتاین در حال استقبال از هیتلر در فرودگاه که به تاریخ ۱۰ مارس ۱۹۴۳ برای بازدید از قرارگاه گروه ارتشهای جنوب (به فرماندهی مانشتاین) به اوکراین آمده بود.]]
مانشتاین سپس به فرماندهی گروه ارتشهای جنوب منصوب گردید و در مارس ۱۹۴۳ مانشتاین شهر خارکف را از ارتش سرخ پس گرفت. اما اوج ذهن استراتژیک مانشتاین در عملیات دژ در منطقه عمومی کورسک نمود پیدا کرد. وی به هیتلر پیشنهاد نمود [[ارتش آلمان]] تا هنگام تعرض ارتش سرخ صبر کند سپس دست به
== برکناری از ارتش ==
فون مانشتاین در
▲فون مانشتاین در عقب نشینی گام به گام تا مرز لهستان و در نبردی نابرابر مهارت بسیار از خود بروز داد، اما هیتلر با اندرز او مبنی بر کاهش فشار روسها با یک عقب نشینی سراسری موافقت نکرد و در مارس ۱۹۴۴ او را برکنار نمود. عامل عمده حذف مانشتاین از ارتش، عدم اعتماد سیاسی هیتلر به او بود و باعث شد هیتلر به خدمت یکی از سخت کوشترین [[فرماندهان ارتش]] آلمان، که نظریات جدید را با درک سنتی مانور درهم آمیخته بود و در جزئیات فنی استاد بود، خاتمه دهد.
== شخصیت فون مانشتاین ==
مانشتاین به شهادت فرماندهان عالی مقام ارتش آلمان و گواهی سر بازیل لیدل هارت مورخ و استراتژیست بریتانیایی (و نگارنده مقدمه کتاب خاطرات مانشتاین، با نام پیروزیهای از دست رفته) نه تنها ورزیدهترین استراتژیست جنگی بود، بلکه از درک عمیق سیاسی نیز برخوردار بود و برای هیتلر و دستگاه نازی بسیار دشوار بود که مردی با این ویژگیها را برای مدت طولانی تحمل کند. در کنفرانسهای نظامی و در حضور سایرین اغلب مانشتاین با هیتلر اختلاف نظر پیدا میکرد و تا آنجا پیش میرفت که میگفت نظرات هیتلر پوچ و بیهوده است.
== محاکمه پس از شکست آلمان ==
پس از پایان جنگ، متفقین به جهت برخی اقدامات نیروهای تحت امر او در جنوب شوروی فون مانشتاین را به زندان محکوم کردند. اقدامات این سربازان بیشتر توسط نیروهای اقمار آلمان، مانند واحدهای رومانیایی، انجام پذیرفته بود که مانشتاین بر آنها نظارتی نداشت{{مدرک}}. وی در سال ۱۹۵۲ از زندان بریتانیا رها گردید. سرانجام ارتشبد اریش فن مانشتاین در ۱۱ ژوئن ۱۹۷۳ در [[باواریا]] از دنیا رفت.
== کتاب خاطرات ==
مانشتاین کتابی به نام پیروزیهای از دست رفته Lost victories
▲مانشتاین کتابی به نام پیروزیهای از دست رفته Lost victories تالیف نموده است که شرح نبردهایش میباشد.
== منابع ==
سطر ۸۰ ⟵ ۷۱:
{{ترتیبپیشفرض:مانشتاین، اریش فون}}
[[رده:اشراف اهل آلمان]]
[[رده:افراد پادکمونیست اهل آلمان]]
|