آلبرتو بوری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۹:
نقاشیهای آغازین او نمای بیابانهایی بودند که از اردوگاه زندان نمایان بود و [[طبیعت بی‌جان]] هایی که با استفاده از رنگها و بومهایی که توسط {{به انگلیسی|YNCA}}در دسترسش قرار می‌گرفت کار شده‌اند.<ref name=Cumming>{{cite journal|last=Cumming|first=Laura|title=Alberto Burri: Form and Matter - Review.|journal=The Guardian|url=http://www.guardian.co.uk/artanddesign/2012/jan/15/alberto-burri-form-matter-review|accessdate=19 March 2013|date=14 January 2012}}</ref> چنانچه [[:en:Milton Gendel| میلتون گندل ]] در مقالهٔ منتشر شده در آرت نیوز در سال ۱۹۵۹ می‌گوید: «در وهلهٔ نخست او فیگورها و مناظر دلتنگ کننده را می‌کشید».<ref name=Gendel/> او پارچه‌های کهنهٔ کرباس را جمع‌آوری و آنها را هنگام بازگشت به ایتالیا با خود آورده بود و به جای پارچهٔ بوم از آن استفاده می‌کرد. کرباس به عنوان یک نماد جنگ ماده‌ای بود ارزان و دردسترس و برای ساخت چادر، کیسه‌های گونی پر شده از شن در طی دوران جنگ از آن استفاده می‌شد.<ref>{{cite web | first1=Karen | last1=Butler | url=http://kemperartmuseum.wustl.edu/files/spotlightSept10.pdf | title=Alberto Burri's Gran Ferro MI (1958) and Gran Ferro M3 (1959) | accessdate=6 August 2015 | website=kemperartmuseum.wustl.edu}}</ref>
. بعد از آزادیش در سال ۱۹۴۶ اوبه رم نقل مکان کرد تا به عنوان یک هنرمند علی‌رغم مخالفت فامیل و دوستانش شغل تمام وقتی برای خود مهیا کند. او سرانجام به به پسر عموی که موسیقیدان و تنها حامی او بود ملحق شد و با کمکش توانست به حلقه‌های هنری رم دسترسی یابد.<ref name=Gendel/> به هر حال او هنرمندی منفرد بود که بی وفقه کار می‌کرد. [[:en:Milton Gendel| میلتون گندل ]]منتقد هنری آمریکایی که در رم زندگی می‌کرد در سال ۱۹۵۴ در بازدید از استودیو او فضای آن را چنین توصیف کرده است:دیوارهای ضخیم، شسته و رفته، تمیز و زاهدانه، کارهایش خون و پوست، پارچه‌های قرمز برآمده و وفادار به زخمهای جنگی است که شاهد آن بوده است. ”<ref name="br"/>
بوری متأثر از آثار [[:en:Enrico Prampolini |انریکو پرومپولینیپرمپولینی]] بود. مشارکت او در جنبش دادا و [[سورئالیسم]] رویکرد هنری او را بدین سو شکل بخشید. تأثیرات شیوه استفادهٔ رنگ پرومپولینی،
[[:en:Enrico Prampolini|انریکو پرمپولینی]] شیوهٔ [[انتزاعی]] آثارش و تکنیکهای طراحی صحنه این نقاش در آثار بوری به وضوح نمایان است.<ref name="Molesworth p63">{{cite book|last1=Molesworth|first1=Helen|title=Part Object Part Sculpture|date=30 October 2005|publisher=The Ohio State University and The Pennsylvania State University Press|location=Columbus, Ohio|page=63}}</ref> بوری همچنین علاقه‌مند به ایدهٔ poly materialism ایتالیایی بود توانایی ارائهٔ یک [[کار هنری]] با مواد مختلف. بوری به منظور یافتن راه حلی برای برداشتن موانع نقاشی بر روی سطح صاف در سال ۱۹۴۹ به [[پاریس]] سفر کرد و با [[پل کلی (نقاش)]] ،[[ژان آرپ]] و [[خوان میرو]] ملاقات نمود. تجارب بلند مدت آرپ در خلق نقوش برجسته تأثیرات ماندگاری بر بوری که بعد از بازگشتش به از [[پاریس]] شروع به کار بر نقوش برجسته بزرگ بر دیوار نمود گذاشت.<ref name="Molesworth p63"/>
بوری از اواخر سال ۱۹۴۹ شروع به آزمودن کار بر روی مواد نا مرسومی چون کرباس، کنف، چوب، پلاستیک، اکسید آهن، چسبهای پی وی سی و قیر نمود. در اواسط سال ۱۹۵۰ او چوب سوخته را وارد کارهای پارچه‌های کرباس خود کرد که قراضه‌های ورقه‌های آهن و همچنین ورقه‌های شفاف پلاستیک رنگی بر روی آن چسبانده شده بود. از سال ۱۹۷۹ خلق نقاشیهای ترک خورده خود را آغاز نمود.<ref name="Whitelaw2004">{{cite book|last=Whitelaw|first=Mitchell|title=Metacreations: Art and Artificial Life|url=http://books.google.com/books?id=8o8CX6sPTKwC&pg=PA259|accessdate=16 June 2013|year=2004|publisher=MIT Press|isbn=978-0-262-23234-0|page=259}}</ref> از سال۱۹۷۹ تا سال ۱۹۹۹ مجموعه‌ای از آثاری را خلق کرد که با مادهٔ صنعتی عایق سلوتکس کار شده بود.<ref>{{cite book|title=Burri inedito. Ediz. italiana e inglese|url=http://books.google.com/books?id=saE0AQAAIAAJ|accessdate=16 June 2013|year=2000|publisher=Distributed Art Pub Incorporated|isbn=978-88-8158-291-4|page=40|language=Italian}}</ref>