پسوخه و کوپیدو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اولویت‌دهی به تندیسِ مقاله‌دار
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:Amor-Psyche-Canova-JBU02.JPG|بندانگشتی|چپ|''[[پسوخه با بوسه کوپیدو جان می‌گیرد]]'' اثر [[آنتونیو کانووا]]]]
'''پسوخه و کوپیدو''' عشّاق اساطیری در جهان باستان که در اساطیر [[روم باستان]] بدین نام و در اساطیر [[یونان باستان]] با عنوان '''پسیخه و اروس''' شناخته می‌شدند. گرچه نخستین بار [[افسانه]] مربوط به این عشاق در سدهٔ دوم میلادی توسط [[آپولیوس]] در کتاب [[الاغ طلایی]] روایت شده‌است، امّا قدمت این افسانه بدون شک به اعصار قبل از این دوران باز می‌گردد. در این افسانهٔ بسیار زیبا و سرشار از سمبل‌ها و نمادهای [[فلسفه|فلسفی]]، [[اروس]] یا [[کوپیدو]] (خدای عشق) که پسر [[آفرودیت]] یا [[ونوس]] است، شیفتهٔ دختر زیبایی به نام [[پسوخه]] یا [[پسیخه]] می‌گردد و همهٔ شادی‌ها و نعمت‌های جهان، به جز لذت دیدار خویش را به او ارزانی می‌دارد، و با این کار، حسادت بی رحمانهٔ مادرش، آفرودیت را برمی انگیزد، امّا سرانجام با پادرمیانی [[زئوس]] یا [[ژوپیتر]] همه چیز در آسمان‌ها، پایانی خوش می‌یابد و از ازدواج پسوخه و کوپیدو، [[شهوت]] زاده می‌گردد.
 
داستان عشق پسوخه و کوپیدو تمثیلی از این معناست که: «نفس انسانی، چون با تحمل رنج و اندوه پاک شود، قرین سعادت خواهد شد»<ref>تاریخ تمدن، ویل دورانت، ترجمه: گروه مترجمین، چاپ هفتم، ۱۳۸۰، جلد سوم، پانوشت صفحه:۵۵۲</ref>