اپی‌ژنتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

تغیرات اپی ژنتیکی فعالیت ژنهای خاصی را کنترل می‌کند. پروتئیت‌هایپروتئینهای کروماتینی پیوسته به DNA ممکن است فعال یا خاموش باشند. این دلیلی است که چرا سلولهای تمایز یافته در جاندار پرسلولی تنها ژن‌های مورد نیاز برای فعالیت خاص خود را بیان می‌کنند. علامت‌های اپی ژنتیکی وقتی سلولها تقسیم می‌شوند باقی می‌مانند. اکثر تغیرات در طول زندگی یک جاندار اتفاق می‌افتد ولی اگر غیرفعال شدن در سول اسپرم یا تخمک که لقاح می‌یابند اتفاق افتد، برخی تغیرات اپی ژنتیکی به نسل بعد منتقل می‌شود.<ref>Chandler VL (February 2007). "Paramutation: from maize to mice". Cell 128 (4): 641–5. doi:10.1016/j.cell.2007.02.007. PMID 17320501.</ref> این مسئله سؤالی را برمی‌انگیزد که آیا تغیرات اپی ژنتیکی در جاندار موجب تغیر پایه‌ای در ساختار DNA می‌شود یا خیر. (فرمی از [[لامارکیسم]])