دیمتریوس دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:DemetriusII.jpg|بندانگشتی|350px|چپ|سکهٔ دیمتریوس دوم. پشت سکه نمایی از [[زئوس]] و این نوشته به زبان یونانی‌است:ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΟΥ ΝΙΚΑΤΟΡΟΣ]]'''دیمتریوس دوم نیکاتور''' {{به یونانی|Δημήτριος Β' Νικάτωρ}} (مرگ [[۱۲۵ (پیش از میلاد)]]) پادشاه [[سلوکی|سلوکیان]]ان و پسر میانه [[دیمتریوس یکم]] بود. لقب او نیکاتور در یونانی به معنای ''پیروز'' است.

ولی دیمتریوس دوم نزد مردمان سوریه پادشاهی دلپذیر نبود چه که او پسرکی بود که با پشتوانهٔ [[دودمان بطلمیوسی]] [[مصر باستان]] و مزدوران [[کرت|کرتی]]ی به پادشاهی رسیده بود. از آنجایی که بطلمیوس ششم بر بیشتر بخش‌های جنوب سوریه دست‌یافته‌بود [[انطاکیه|انطاکیان]] پادشاهی سلوکی را بدو پیشنهادند. ولی از آنجا که او می‌دانست که [[روم]] یک کشور یکهٔ [[هلنی]] را برنمی‌تابد پس بر پادشاهی دیمتریوس پامی‌فشرد تا اینکه یک سال پس از آن کشته‌شد و سپاهیانش نیز بی‌فرمانده به سوی [[مصر]] پس نشستند. از آنجا که الکساندر بالاس هم کشته شده بود پس دیمتریوس دوم تنها و بی‌هماورد برای تاج و تخت سلوکی بود.

مهرداد دیمتریوس را نکشت و حتا دختر خود [[رودگونه]] را نیز به همسری او داد و از این پیوند فرزندانی نیز پدیدآمد. با این همه دیمتریوس کوشید تا بگریزد. یکبار با یاری دوستش کالیماندر که با نام مستعار خود را بدو رسانده بود کوشید تا از کرانه‌های [[دریای مازندران]] بگریزد، ولی ناکام ماندند. مهرداد نیز به جای مجازات کالیماندر از برای وفاداریش به دیمتریوس بدو پاداش داد. بار دومی که دیمتریوس کوشید بگریزد نیز گرفتار شد و این بار مهرداد با دادن [[تاس|تاس‌های]]های زرین بدو - که به منزله اسباب بازی کودکان بود- او را خوارداشت.