جین آرتور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
رعایت نیم‌فاصله با استفاده از AWB
خط ۵۳:
در اوایل فیلم‌های ناطق (بخاطر صدای گرفته غیر معمولی اش) و نیز سال ۱۹۳۲ ( بخاطر کار و آموزش در تآتر) از کار سینما کنار ماند.
 
در ۱۹۳۲ با فرانک راس، کوچک که [[تهیه کنندهتهیه‌کننده]] و آوازخوان بود، ازدواج کرد.
 
جین آرتور چهره‌ای ظریف و کمابیش ملیح داشت، اما صدای خش دار او با این چهره همخوان نبود و به همین دلیل پس از ظهور فیلم‌های ناطق در سینما، مدتی از فعالیت در سینما کنار گذاشته شد. تا اینکه در نیمه دهه ۱۹۳۰ آرام آرام همین صدا به صورت علامت مشخصه او در آمد.
 
با فیلم تمام شهر حرف می‌زنند [[جان فورد]] به شهرت رسید. او در این فیلم کمدی، نقش دختر احساساتی خوش قلبی را که دم دست است، اما قهرمان مرد متوجه حضورش نمی‌شود، ایفاء کرد و این نقش، شخصیت سینمایی او را در دهه ۱۹۳۰ شکل داد؛ نقشی که مشابه آن را در دو فیلم فرانک کاپرا، یعنی [[آقای دیدز به شهر می‌رود]] و آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود، مقابل [[گری کوپر]] و [[جیمز استوارت]] ایفا کرد و این کمدی‌های اجتماعی فرانک کاپرا، اوج کار او بود. بازی او در هر دو فیلم حیرت انگیز است و کاپرا از این تضاد میان صدا و چهره او برای تبیین شخصیت زنی که در جامعه‌ای مردسالار، رفتاری مردانه دارد، به نحو احسن استفاده کرد و همواره از او به عنوان بازیگر زن محبوب من نام می‌برد.
خط ۷۱:
او در سال ۱۹۴۹ از شوهر دومش، فرانک راس جدا شد.
 
در ۱۹۵۰ میلادی، برای بازی در نقش اصلی یک اجرای برودوی [[پیتر پن]] مورد استقبال بسیار قرار گرفت.
 
در تلویزیون نیز در سال ۱۹۵۶ شوی جین آرتور را اجرا می‌کرد.
 
جین آرتور مدتی نیز در واسار و دیگر کالج‌ها تدریس تآتر می‌کرد و گهگاه روی صحنه می‌رفت. برای فیلم هر چه بیشتر، خوشحال تر نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
 
جین آرتور در ۱۹ ژوئن ۱۹۹۱ در کارمل کالیفرنیا در گذشت.
خط ۹۲:
پرونده:Jean Arthur in Shane 2.jpg|شین (۱۹۵۳)
</gallery>
 
 
== فیلمنگاری ==
سطر ۴۳۴ ⟵ ۴۳۳:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:آرتور، جین}}
 
[[رده:انگلیسی‌تبارهای اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:آمریکایی‌های نروژی‌تبار]]