زبان فارسی نو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
مقاله حذف شده |
|||
خط ۳۲:
{{پایان شعر}}
'''ابن سینا''' در مقدمهٔ ''دانشنامه علایی'' خود مینویسد: «زندگانیش دراز باد و بخت پیروز، پادشاهیش برافزون. آمد به من بنده و خادم درگاه وی، که یافته امان در خدمت وی. همه کامهای خویش، از ایمنی و بزرگی و شکوه و کفایت و پرداختن به علم و نزدیک داشتن، که باید مر خادمانِ مجلس وی را کتابی تصنیف کنیم به پارسی دری.»<ref>ابن سینا، ''الهیات دانشنامهٔ علایی''، با مقدمه و حواشی و تصحیح دکتر محمد معین، دانشگاه بوعلی سینا، همدان: ۱۳۸۳، صفحهٔ د</ref>
'''حکیم مَیسَری''' در دیباچهٔ کتاب دانشنامهٔ پزشکی خود، تصمیم میگیرد که پارسی بنویسند و نه تازی؛ و این اشعار را در این مورد سرودهاست:
|