'''جان ویلیام واترهاوس''' {{انگلیسی|John William Waterhouse}} (زاده [[۶ آوریل]] [[۱۸۴۹ - درگذشته ۱۰ فوریه ۱۹۱۷) از [[نقاش]]ان [[بریتانیایی]] [[پیشارافائل‌گرایی]] و [[نئوکلاسیسیسم]] است. بیشتر شهرت او به‌خاطر به تصویر کشیدن شخصیت‌های زن در [[اساطیر]] و [[ادبیات]] می‌باشد.
== زندگی‌نامه ==
جان ویلیام واترهاوس در سال ۱۸۴۹ در [[رم]] متولد شد. او در ۵ سالگی همراه با خانواده‌اش به [[لندن]] رفت و [[نگارگری]]نقاشی را نزد پدرش که نقاش بود آموخت.
در سال ۱۸۷۰ واترهاوس به فرهنگستان شاهانهسلطنتی<ref>Royal Academy</ref> راه یافت. او اولین آثار خود را با سبک [[کلاسیسیسم|کلاسیک]] شروع کرد. در سال ۱۸۹۵ به عنوان عضو دایم فرهنگستان انتخاب شد و هر ساله تابلوهای خود را در نمایشگاه‌های آن به عرضه گذاشت. اکثر آثار او از [[اسطوره]] و [[تراژدی|تراژدی]]های معروف الهام گرفته بودند، و به همین علت بسیار مورد توجه قرار گرفتند.
واترهاوس در سال ۱۹۱۷ به علت ابتلا به [[سرطان]] درگذشت.
== آثار ==
از مهم‌ترین آثار جان ویلیام واترهاوس می‌توان مجموعه تابلوهای ''[[بانوی شالوت]]''<ref>The Lady Of Shalott</ref> را نام برد که از شعری از [[آلفرد تنی‌سون]] الهام می‌گیرد کهو داستان دختر جوانی است که به خاطر عشق یک‌طرفه‌اش به [[لانسلو]]<ref>Lancelot</ref> می‌میرد. سری تابلوهای ''افلیا'' از دیگر آثار مشهور او می‌باشند که لحظات قبل از خودکشی [[هملت|افلیا]] را به تصویر می‌کشند.
