دودمان صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''صفویان''' دودمانی [[مردمان ایرانی|ایرانی]]<ref>{{cite encyclopedia |last= |first= | title= SAFAVID DYNASTY | encyclopedia=Encyclopædia Iranica |url=http://www.iranicaonline.org/articles/safavids}}</ref> و [[شیعه]] بودند که در سال‌های [[۸۸۰]] تا [[۱۱۰۱]] [[هجری خورشیدی]] (برابر ۱۱۳۵–۹۰۷ قمری و ۱۷۲۲–۱۵۰۱ میلادی)<ref>[http://books.google.com/books?id=afsYCq1XOewC&printsec=frontcover&dq=history+of+safavid+empire&hl=en&sa=X&ei=vci1UIyBAdPb4QTA6oGABA&ved=0CC8Q6AEwAA#v=onepage&q=history%20of%20safavid%20empire&f=false Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire]</ref> حدوداً به مدت ۲۲۱ سال بر [[ایران]] فرمانروایی کردند. بنیانگذار دودمان پادشاهی صفوی، [[شاه اسماعیل یکم]] است که در سال ۸۸۰ خورشیدی در [[تبریز]] تاجگذاری کرد و آخرین پادشاه صفوی، [[شاه سلطان حسین]] است که در سال ۱۱۰۱ خورشیدی از [[افغان‌ها]]‌ شکست خورد و سلسلهٔ صفویان برافتاد.<ref name="rostam-o-tavaraikh">رستم التواریخ، نویسنده محمد هاشم آصف</ref><ref name="safavid_rojer_savory" />

 

دوره صفویه از مهم‌ترین دوران تاریخی [[ایران]] به شمار می‌آید، چرا که با گذشت نهصد سال پس از نابودی شاهنشاهی [[ساسانیان]]؛ یک فرمانروایی پادشاهی متمرکز ایرانی توانست بر سراسر ایران آن روزگار فرمانروایی نماید. بعد از اسلام، چندین پادشاهی ایرانی مانند [[صفاریان]]، [[سامانیان]]، [[طاهریان]]، [[زیاریان]]، [[آل بویه]] و [[سربداران]] روی کار آمدند، لیکن هیچ‌کدام نتوانستند تمام ایران را زیر پوشش خود قرار دهند و میان مردم ایران یکپارچگی پدیدآورند.<ref>[[تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه]] (صص ۲۱ تا ۳۶)</ref> این دوره یکی از سه مرحله [[دوران طلایی اسلام]] و دوره اوج تمدن اسلامی است.<ref>{{یادکرد |کتاب = انقلاب فرامدرن و تمدن اسلامی (موج چهارم [[بیداری اسلامی]])|نویسنده = [[موسی نجفی]]|فصل = |صفحه = ۲۴۹ | ناشر = مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران| چاپ = دوم| سال = ۱۳۸۸ |شابک = 978-964-2834-13-6}}</ref>