دانشگاه پردو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Ssaeed2003 (بحث | مشارکتها) به روز رسانی |
Freshman404 (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: ازآتش⟸از آتش، پروفسر⟸پروفسور، |
||
خط ۴۷:
در سال ۱۸۶۵، مجمع عمومی ایندیانا رای مثبت به استفاده از قانون موریل لند-گرنت کالج ۱۸۶۲ دادند ودر طی آن برنامهای برای ایجاد یک مؤسسه با تمرکز بر کشاورزی و مهندسی آغاز شد. گروههای متفاوت با ارائه امکانات و پول، پیشنهادها خود را برای مکان دانشگاه جدید ارائه دادند. از میان پیشنهادها محبوب میتوان به اضافه کردن دانشکده کشاورزی به دانشگاه ایالتی ایندیانا که در حال حاضر دانشگاه باتلر نامیده میشود اشاره کرد.
تا سال ۱۸۶۹ پیشنهاد شهرستان تیپیکانو شامل ۱۵۰۰۰۰ دلار (معادل ۲٫۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵) از جان پردو بیزینس من و انسان دوست از لافیت، ۵۰۰۰۰ از طریق کانتی و ۰٫۴ کیلومتر مربع از طریق ساکنین بود. در ۶ می ۱۸۶۹، مجمع عمومی، مؤسسهای در شهرستان تیپیکانو ایجاد کرد و به افتخار جان پردو اسم دانشگاه را پردو نامگذاری کردند. کلاسهای دانشگاه در ۱۶ سپتامبر ۱۸۷۴ با ۶ مدرس و ۳۹ دانشجو آغاز به فعالیت کرد.
از سال ۱۸۷۶ تا سال ۱۸۸۳ امرسون وایت رئیس دانشگاه پردو بود. وایت قانون موریل را به طور صریح در دانشگاه اجرا کرد. برخلاف اجرای قوانین کلاسیک، وایت معتقد بودند که پردو باید «کالج صنعتی» باشد و منابع خود را به سمت ارائه آموزش علوم انسانی با تأکید بر علم، فناوری، و کشاورزی پیش ببرد. هدف او نه تنها آمادهسازی دانش آموزان برای کار صنعتی، بلکه پرواندن شهروندان خوب برای جامعه بود. بخشی از کار وایت که پردو را از دانشگاههای دیگر متمایز میکرد شامل یک تلاش بحثبرانگیز به ممنوعیت انجمنهای دانشجویی بود. این ممنوعیت در نهایت توسط دیوان عالی ایندیانا لغو شد و سرانجام منجر به برکناری وایت شد. جیمز اسمارت رئیس بعدی دانشگاه بود، از او به عنوان فردی که سالن اصلی هویلیون را «یک آجر بالاتر» در سال ۱۸۹۴ پس
[[پرونده:1904 Panorama of campus, Purdue Univ.jpg|بندانگشتی|چپ|upright=1.5|دانشگاه پردو سال ۱۹۰۴]]
|