دولت موقت محمدرضا مهدوی کنی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمدرضا مهدوی کنی]] از ۱۱ شهریور تا ۷ آبان ۱۳۶۰ [[فهرست نخست‌وزیران ایران پس از مشروطه|نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران]] بود. در پی [[انفجار در دفتر نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران|بمب‌گذاری در دفتر نخست‌وزیری در ۸ شهریور]] و مرگ [[محمدجواد باهنر]] نخست‌وزیر و [[محمدعلی رجایی]] رئیس‌جمهور، [[شورای موقت ریاست‌جمهوری ایران|شورای موقت ریاست‌جمهوری]] به عضویت اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس و عبدالکریم موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی تشکیل شد. برای انتخاب نخست‌وزیر نام [[محمد غرضی]]، [[اکبر پرورش]] (که اعضای [[حزب جمهوری اسلامی]] بیشتر موافق با او بودند) مهدوی کنی (که نمایندگان مجلس عمدتاً با او موافق بودند) مطرح بود که نهایتاً شورای ریاست‌جمهوری در ۱۰ شهریور محمدرضا مهدوی کنی را که عهده‌دار سمت [[وزارت کشور]] در کابینهٔ باهنر بود به نخست‌وزیری برگزید. وی در ۱۱ شهریور ۱۳۶۰ کابینه موقت خود را تشکیل داد و وزرا را به مجلس معرفی کرد. همهٔ پست‌ها مشابه کابینهٔ باهنر بود، تنها [[علی‌اکبر ناطق نوری]] جایگزین مهدوی کنی در وزارت کشور شده و برای پست وزارت راه [[هادی نژادحسینیان]] معرفی شد. کابینه با ۱۷۰ رأی موافق، ۱۳ رأی ممتنع و ۴ رأی مخالف رأی اعتماد گرفت.