درباره گردش اجرام آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۱۱.۵ core): + رده:کتابهای ۱۵۴۳ (میلادی) |
←پیش زمینه: اصلاح پیوند(ها) به صفحهٔ ابهام‌زدایی (یونانی) با استفاده از AWB |
||
خط ۳۱:
برخلاف آنچه در منابع غربی آمده است، کپرنیک اولین کسی نبود که به مدل [[نظریه خورشید مرکزی|خورشید-مرکزی]] اعتقاد داشت. قبل از او دانشمندان بسیاری از شرق به ناکارآمدی مدل بطلمیوسی پی برده بودند و مدل خورشید مرکزی را پیشنهاد داده بودند. [[آریابهاتا]] ریاضیدان و منجم بزرگ [[هندی]] در اوایل قرن ششم میلادی در کتاب خود که [[آریابهاتیا]] نامیده می‌شود، به تبعیت از اسلاف هندی خود، مدل خورشیدمرکزی را ارائه نمود و تأکید کرد که زمین علاوه بر چرخش به دور خورشید، به دور خود نیز می‌چرخد. همچنین مشاهده می‌کنیم که وی حتی به بیضی بودن مدار سیارات به دور خورشید نیز اشاره می‌نماید.
اگر چه کپرنیک اولین کسی است نظریه مرکزیت خورشید را فرمول‌بندی دقیق ریاضی و هندسی نمود، ولی سابقه این نظریه به سده‌ها پیش از وی باز می‌گردد؛ [[فیلولائوس]] فیلسوف [[یونانی‌ها|یونانی]] قرن چهارم پیش از میلاد و یکی از شاگردان [[فیثاغورث]] نخستین کسی است که قائل به حرکت وضعی زمین (چرخش زمین به دور خود) شد. پس از او [[هراکلیدس پونتسی]] فرضیه حرکت انتقالی زمین (چرخش زمین به دور یک کانون مشخص) را مطرح کرد. [[آریستارخوس ساموسی]] فیلسوف و منجم قرن سوم پیش از میلاد با ترکیب نظریه‌های این دو، اولین نظریه خورشید مرکزی را پیشنهاد کرد. در نظر او خورشید به طور ثابت در مرکز عالم جای می‌گیرد و زمین و سیاره‌های دیگر در مسیری کاملاً ً مدور به دور آن می‌چرخند.
ولی نظریات خورشید مرکزی قبل از کپرنیک، بدون اینکه به محاسبات ریاضی و هندسی و طراحی مدلهای هر سیاره منجر شود، ارائه شده بود. در نتیجه پذیرش آن اصلاً معقول و منطقی نبود.
| |||