سفر پیاپی از منزل به محل کار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{منبع|date=۲۹ آذر ۱۳۹۶}}[[پرونده:NYC subway riders with their newspapers.jpg|بندانگشتی|رفت آمد کنندگان در [[مترومتروی نیویورک سیتی]]]]

رفت‌وآمد در آغاز به سفر از طریق [[ترابری ریلی|راه آهن]] در شهرستانهاشهرستان‌های [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] مانند نیویورک،[[نیویورک]]، [[فیلادلفیا، پنسیلوانیا|فیلادلفیا]]، [[بوستون]] و شیکاگو،[[شیکاگو]] در [[دهه ۱۸۴۰ میلادی،(میلادی)|دهه اطلاق۱۸۴۰]] می‌شد،میلادی وگفته می‌شد. پس آن راه آهن حومه به مسافران یک تخفیف کرایه اقدامارائه کرد. بلیط تخفیف معمولاً اجازه می‌دهدمی‌داد که مسافرمسافران بهسفر تکرارخود سفررا در مسیرهایی که اغلب بهاز آن مبادرتاستفاده می‌کردند تکرار می‌ورزندکنند.

قبلپیش از قرن[[سده ۱۹،۱۹ (میلادی)|سده نوزدهم میلادی]]، بسیاری از کارگران در فاصله کمتر از یک ساعت پیاده‌روی از محل کار خود زندگی می‌کردند. امروزه، بسیاری از مردم مبادرتبا به انجام سفر روزانه برای کارپیمودن یک [[راهمسیر طولانی]] به شهرهای بزرگ،بزرگ از شهرستانهاشهرستان‌ها و روستاهای خود، به ویژه در جوامع صنعتی می‌کنندکارهای روزانه خود را انجام می‌دهند. بسته به عواملی مانند هزینه‌های بالای مسکن در مراکز شهرستان‌ها، عدمنبود [[حمل و نقل عمومی]]، و تراکم ترافیکترافیک، بسیاری از مردم، توانایی زندگی در نزدیکی محل کار خود ندارند.

بر اساس یک مطالعه در انگلستان، که[[بریتانیا]] در سال ۲۰۰۹ منتشر شده است، نشان داد که۲۰۰۹، زنان چهار برابر مردان از استرس روانی ناشی از رفت‌وآمدرفت‌ و آمد محل کار خود رنج می‌برند.

نهادهایی در ایالات متحده وجود دارند که [[جمعیت مسکن دانشجویی کم درآمد]] نامیده می‌شود و خوابگاه‌هایی را در اختیار دانشجویان و [[دانش آموزاندانش‌آموز|دانش‌آموزان]] قرار می‌دهند.

== منابعپانویس ==