'''سفره آب''' یا '''آبخوان<ref>{{بهیادکرد فرهنگستان انگلیسی| مصوب=آبخوان | بیگانه=aquifer}}یا| '''بیگانه در فارسی= | حوزه=زمینشناسی | دفتر=دوم | بخش=فارسی | سرواژه=آبخوان}}</ref>''' {{به انگلیسی|aquifer}} قسمتی از پوستهٔ [[زمین]] است که سوراخها یا خلل و فرج سنگهای آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخهای سنگها بر اثر بارندگیهای ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگهای [[رسی]] در همانجا متوقف میگردد و به شکل چشمهسارهای مختلفی در سطح زمین آشکار میشود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این [[چشمه|چشمهها]] سطح [[آبهای زیرزمینی]] افت کرده و پائین میرود. قاعدتاً سطح آبهای زیرزمینی در فصلهای مرطوب بالا آمده و برعکس در فصلهای خشک پائین میرود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر و یا پائینتر نخواهد رفت. پائینترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه مینامند.<ref>{{پک|جعفری |۱۳۶۳|ک=فرهنگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیائی)|ص=۷۹}}</ref>
آبخوان یا سفره آب زیرزمینی یک لایه آبدار زیرزمینی است که در لایههای تحکیم نیافته (گراول، ماسه و سیلت) یا در سنگهای دارای درز و شکاف ایجاد میشود. این آب میتواند از طریق چاه بهرهبرداری شود. آبخوان ناتراوا<ref>Aquifuge</ref> و آبخوان کمتراوا،<ref>aquiclude, aquitard</ref> نامهای است که به لایههای آبدار با درجات مختلف قابلیت آبدهی و ذخیرهسازی داده میشود.<ref>* [Todd, D. K., 1980, Groundwater hydrology, 2d ed.: New York, John Wiley, 535 p]</ref>