شوهی ایمامورا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Roozitaa صفحهٔ شوهئی ایمامورا را به شوهی ایمامورا که تغییرمسیر بود منتقل کرد: تلفظ بر اساس منابع فارسی منتشر شده
خط ۳۲:
نخستین فیلم خود را در سال ۱۹۵۸ با نام ''آرزوی ربوده‌شده''<ref>Stolen Desire</ref> ساخت و پس از آن دو فیلم ''تمایل بی‌پایان''<ref>Endless Desire</ref> و کمدی ''ایستگاه گینزا نیشی''<ref>Nishi Ginza Station</ref> را کارگردانی کرد که چندان موفقیتی به‌دست نیاوردند.
 
ایمامورا در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط، و پژشکپزشک در توکیو زاده شد. اگر چه وی در یک خانوادهٔ متوسط رشد یافت، ولی دشواری‌ها و بدبختی‌های مردم ژاپن بعد از جنگ جهانی او را واداشت تا محوریت فیلم‌هایش را بر مردم فقیر و طبقهٔ پایین کشورش بگذارد.
 
شوهی ایمامورا، در سال ۱۹۸۳ برای فیلم ''قصیده نارایاما''<ref>The Ballad of Narayama</ref> موفق به کسب نخل طلای [[جشنواره فیلم کن]] شد و در سال ۱۹۹۷ با فیلم ''[[مارماهی (فیلم)|مارماهی]]''<ref>The Eel</ref> یک بار دیگر این جایزه را به طور مشترک با فیلم ''[[طعم گیلاس]]'' ساخته [[عباس کیارستمی]] به دست‌آورد.