برج آزادی: تفاوت میان نسخه‌ها

معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران [[هخامنشی]]، [[ساسانی]] و دوره [[معماری اسلامی|اسلامی]] است. این بنا دربرگیرندهٔ سه طبقه، دارای چهار [[آسانسور]]، دو راه پله و ۲۸۶ پلکان است. در محوطه زیرین برج آزادی چندین سالن نمایش، [[نگارخانه]]، [[کتابخانه]]، [[موزه]] و دیگر فضاهای کاربردی قرار دارد.

حسین امانت می‌گوید: «این بنا به گذشته‌های درخشان تاریخ ایران نظر دارد؛ به دورانی که ایران در [[ادبیات]]، [[هنر]]، [[معماری]]، [[صنایع دستی]]، علوم مختلف و خیلی چیزهای دیگر سرآمد بود. من می‌خواستم جمع‌بندی خود از این‌ها را در برج شهیاد ارائه کنم تا اگر کسی از خارج وارد ایران می‌شود و یا حتی مردم ایران بدانند که این اثر به کجا و به کدام فرهنگ مربوط است.<ref name="tehran-azadi-amanat" />

در این بنا، قوس اصلیِ میان برج، نمادی از [[طاق کسری]] مربوط به دورهدورهٔ پیش از اسلام و [[دوره ساسانی]] است و قوس بالایی آن که یک قوس شکسته‌است، از دوران بعد از اسلام و نفوذ اسلام در ایران الهام گرفته است. [[رسمی سازی]]هایی که بین این دو قوس را پر می‌کنند، بسیار ایرانی است و من آن را از [[گنبد]] مساجد ایران الهام گرفته‌ام. اساساًدر تکنیکواقع تکنیکِ گنبد‌سازی در ایران بسیار جالب است و شما در هر مسجدی، چیز تازه‌ای می‌بینید. در این گنبدها که نشانه نبوغ ایرانی است، معماران قدیم از قاعدهٔ مربع بنا، وارد دایره گنبد شده‌اند و این کار را با کمک رسمی‌بندی‌ها و [[مقرنس]]‌کاری‌های بسیار زیبا انجام داده‌اند. در برج آزادی هم همین کار انجام شده‌است. هندسهٔ بنا یک هندسههندسهٔ مربع مستطیل است که از روی چهارپایهٔ خود می‌چرخد، ۱۶شانزده ضلعی می‌شود و در آخر به صورت یک گنبد شکل می‌گیرد. این گنبد تنها از داخل برج قابل مشاهده‌است.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />

«دو طبقهٔ داخل برج، یکی بالای قوسقوسِ طاق اصلی و دیگری زیر گنبد است که با آسانسور قابل دسترسی‌است. طبقهٔ بالا به عنوان نمایشگاه طراحی و با گنبدی از بتن سفید پوشیده شده است. در این گنبدگنبد، مقرنسمُقرنس ایرانی به شیوهٔ تازه‌ای اجرا شده و ارتفاع آن از بام آزادی بیرون زده، دیده می‌شود و با [[کاشی]]‌های [[فیروزه‌ای]] و [[معرق]] ایرانی پوشیده شده‌است. مصرف [[بتن سفید]] در این قسمت و در سالن پذیرایی آن، در آن زمان کار نویی در ایران بود.»<ref name="tehran-azadi-amanat" />