سامانه نگارش زبان ژاپنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بیشتر جمله‌های ژاپنی دربردارنده '''کانجی''' و '''هیراگانا''' است. کانجی برای نمایش [[اسم|نام‌ها]]، [[فعل|فعل‌ها]]، [[صفت|صفت‌ها]] و [[قید|قیدها]] به کار می‌رود. در زبان ژاپنی بخش پایانی یا دنباله فعل و صفت و قید به اقتضای زمان و حالت جمله تغییر می‌کند. این دنباله‌ها با هیراگانا نمایش داده می‌شود. برای نمونه میرو ('''見る''') زمان حال فعل دیدن است ('''見''' کانجی و '''る''' هیراگانا است). شکل گذشته این فعل با تغییر به میتا ('''見た''') ساخته می‌شود (حرف هیراگانای '''る''' به حرف هیراگانای '''た''' تغییر می‌کند). [[حرف اضافه|حروف اضافه]] و [[حرف ربط|ربط]] و نشانه مفعول بی‌واسطه و غیر از آن نیز به هیراگانا نوشته می‌شود. نقش دیگر هیراگانا نمایش تلفظ کانجی‌ها است. از هیراگانا در کتاب‌های کودکان نیز به جای کانجی (یا همراه با آن) استفاده می‌شود. کلماتی که از زبان‌های بیگانه وام گرفته شده است به خط '''کاتاکانا''' نوشته می‌شود. کاتاکانا برای نوشتن نام بعضی از [[گیاهان]] و [[حیوانات]] که کانجی کم‌استفاده‌ای دارند به کار برده می‌شود. از '''روماجی''' یا حروف لاتین برای نوشتن واژه‌های اختصاری نظیر OPEC و NATO استفاده می‌شود. نام مکان‌ها در ایستگاه‌های قطار این کشور علاوه بر کانجی و هیراگانا به خط [[فوریگانا|فوریگانای]] روماجی نیز نمایش داده می‌شود. ,و دیگر هیچ