فشار خون بالا: تفاوت میان نسخه‌ها

 

«فوریتِ پرفشاری خون» که در گذشته به آن «پرفشاری بدخیم خون» گفته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که در اثر افزایش شدید فشار خون آسیب مستقیمی متوجهٔ یک یا چند عضو حیاتی بدن شود. این آسیب می‌تواند شامل [[انسفالوپاتیِ ناشی از پرفشاری خون]] باشد که در اثر التهاب و نارسایی مغز ایجاد شده و مشخصه‌های آن سردرد و [[کاهش سطح هوشیاری]] (گیجی یا خواب آلودگی) است. [[ادم پاپی]] (تورم [[دیسک اپتیک]] یا اختلالات متوسط تا شدید در عروق شبکیهٔ چشم) و [[خون ریزی]] و [[ترشحات التهابی]] ته چشم از دیگر نشانه‌های آسیب مستقیم به اعضای حیاتی بدن می‌باشند. [[درد قفسه‌سینه]] می‌تواند نشانهٔ صدمه به [[ماهیچهٔ قلب]] (با احتمال بروز [[سکته قلبی]]) یا در برخی مواقع نشانهٔ [[پارگی آئورت]]، پارگی دیواره داخلی [[آئورت]] باشد. تنگی نفس، سرفه و رگه‌های خونی در خلط از نشانه‌های مشخصِ [[ادم ریه]] هستند. این بیماری عبارت است از التهاب بافت ریه در اثر [[نارسائی بطن چپ]] که ناتوانی [[بطن چپ]] قلب در پمپاژ کافیِ خون از ریه‌ها به داخل سیستم شریانی می‌باشد.<ref name=Marik2007/> همچنین، احتمال بروز اختلال ناگهانی در عملکرد کلیه ([[نارسایی حاد کلیه]]) و [[آنمی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک]] (از بین رفتن سلول‌های خونی) نیز وجود دارد.<ref name=Marik2007/> در چنین شرایطی، کاهش سریعِ فشار خون به منظور جلوگیری از پیش رویِ آسیب به اعضای حیاتی بدن انجام می‌گیرد.<ref name=Marik2007/> در مقابل، هیچ شواهدی مبنی بر نیاز به کاهش سریعِ فشار خون در فوریت‌های پرفشاری خون که در آنها هیچ نشانه‌ای از آسیب مستقیم به اعضای حیاتی بدن دیده نمی‌شود وجود ندارد. البته کاهش بیش از حدِ فشار خون نیز عاری از خطر نیست.<ref name="ABC"/> توصیه می‌شود که در فوریت‌های پرفشاری خون با استفاده از داروهای خوراکی در طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت فشار خون به طور تدریجی پایین آورده شود.<ref name=Marik2007/>

 

=== بارداری ===