قاعده اتلاف: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴:
تلف به معنی هلاکت و نـابودي است. بنـابراین اتلاف مال به معناي از بین بردن مال و نابودي آن است. نابود کردن و از بین بردن مال گاهی متعلق به ذات مال است و گاهی متعلق به مالیت شـیء، با برجا مانـدن ذات آن. <ref>موسوی بجنوردی، محمد، قواعد فقهیه، تهران، موسسه چاپ و نشر عروج، ج1، ص 7، 1379</ref>
منظور از اتلاف مال، چه با جملهی '''«من اتلف مال الغیر»''' که ظاهرا مورد اتفاق و اجماع است بیان شود و چه با جملهی '''«حرمۀ مال المسلم کحرمـۀ دمه»'''، از بین بردن نفس و ذات مـال است نه از بین بردن مـالیت آن. بنـابراین، ضـمانت در مـورد از بین بردن و نـابود کردن مالیت مال غیر از نابود کردن و از بین بردن ذات خود مال است.<ref>موسوی بجنوردی، محمد، قواعد فقهیه، تهران، موسسه چاپ و نشر عروج، ج1، ص 8، 1379</ref>
|