ایمپلنت دندان: تفاوت میان نسخه‌ها

در مرحله اول جراحی، در صورت مناسب بودن تراکم استخوان فک، [http://dandal.ir/fa/blog/فیکسچر-یعنی-چه-n72 فیکسچر (Fixture)] به همراه [http://dandal.ir/fa/blog/كاوراسكرو-چيست-n68 کاور اسکرو (Cover screw)] در فک جاگذاری می‌شود؛ و در صورت نیاز به تحریک استخوان سازی و بدست آوردن تراکم استخوان مطلوب از بایومتریال‌ها (پودر استخوان و ممبرین و …) استفاده می‌گردد. بایومتریال‌ها دارای انواع مختلفی هستند و از منابع متفاوتی تولید می‌شوند و بسته به تشخیص دکتر نوع بایومتریال مناسب انتخاب می‌گردد. معمولاً پس از گذشت ۲۴–۱۲ هفته لثه اطراف فیکسچر را می‌گیرد. در این زمان مرحله دوم جراحی یعنی برداشتن کاور اسکرو و قرار دادن [http://dandal.ir/fa/blog/هیلينگ-اباتمنت-چیست-n71 هیلینگ اباتمنت (Healing Abutment)] به جای آن انجام می‌شود سپس بعد از گذشت ۲–۱ هفته، قالبگیری به کمک [http://dandal.ir/fa/blog/ايمپرشن-کوپينگ-چیست-n67 ایمپرشن] و [http://dandal.ir/fa/blog/آنالوگ-چیست-n70 آنالوگ] (Impression Coping and Analog) انجام می‌شود تا شکل دندان مورد نظر ساخته شود و اندازه [http://dandal.ir/fa/blog/اباتمنت-چیست-n69 اباتمنت] لازم مشخص شود و در مرحله آخر دندان پروتزی آماده شده که به همراه اباتمنت است روی فیکسچر قرار می‌گیرد.

 

نخستین درون‌کاشت‌های دندانی در سال ۱۹۳۲ از جنس [[استیل ضدزنگ|استیل ضد زنگ]] و یا Cobalt-Chromium-Molybdenum ساخته شد. امروزه آلیاژ [[تیتانیم|تیتانیوم]] رایج‌ترین ماده مورد استفاده برای ساخت ایمپلنت‌های دندانی می‌باشد. در شکل ۱ تصویر اولین ایمپلت ساخته شده را نشان می‌دهد.<ref>Parr, G.R. ; Gardner, L.K. ; Toth, R.W. Titanium: The mystery metal of implant dentistry. Dental materials aspect. J. Prosthet. Dent. 1985, 54, 410-414.</ref>