<p dir="RTL">راوی در داستان دارای ویژگی‌هایی است که بر شیوهٔ روایت و میزان تأثیر او بر روند داستان و طرز تلقی خواننده از داستان تأثیرگذار است. این ویژگی‌ها عبارتند از '''''[[زاویهٔ دید]]'''''، '''''[[دانش تفسیری]]''''' و '''''[[ساختاره]]'''''.
<p dir="RTL">زاویهٔ دید و دانشِ تفسیری ذاتی و ساختاره عَرَضی است، بدین معنا که ویژگی‌های ذاتی جزو خصوصیات پایه‌ای و درونی راوی است و بر جریان آگاهی رسانی و روایت تأثیر مستقیم دارند ولی ساختاره با توجه به شرایط روایت و داستان به ویژگی‌های راوی افزوده می‌شود. به بیان دیگر ''زاویهٔ دید و دانشِ تفسیری است که بر شرایط روایت مؤثر هستند ولی ساختاره متأثر از شرایط روایت است''. در یک داستان زاویهٔ دید و دانش تفسیری تغییر نمی‌کنند ولی ساختاره می‌تواند تغییر کند، مگر آنکه وظیفهٔ روایتگری داستان به شخص دیگری (چه درونِ داستان و چه بیرونِ داستان) منتقل شود.
<p dir="RTL">هر کدام از این ویژگی‌ها امکانات و همچنین محدودیت‌هایی را در شیوهٔ روایت ایجاد می‌کنند. زاویهٔ دید و دانش تفسیری ویژگی خود راوی هستند و ساختاره؛ عامل نمود روای، این بدان معناست که راوی با زاویهٔ دید و دانش تفسیری تعریف می‌شود ولی با ساختاره تبدیل به یک گونهٔ روایتی (تیپ روایتی) می‌شود که می‌تواند داستان را روایت کند.<ref name="ReferenceA"/><ref name="ReferenceB"/>
