فدرالیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از پایان [[جنگ جهانی دوم]] چندین جنبش شروع به کار کرد که به دفاع از فدراسیون اروپا می‌پرداختند، جنبش‌هایی از قبیل '''اتحادیهٔ فدرالیست‌های اروپایی''' یا '''جنبش اروپایی ایجاد شده در سال ۱۹۴۸'''. آن سازمان‌ها در پروسهٔ وحدت اروپا تأثیر گذار بوده؛ اما هرگز قطعی و تعیین کننده نبودند. اگرچه فدرالیسم در هر دوی پیش نویس‌های '''معاهدهٔ ماستریخ''' و '''معاهدهٔ ایجاد یک قانون اساسی برای اروپا''' مورد اشاره قرار گرفت ولی هرگز به وسیلهٔ نمایندگان کشورهای عضو تصویب نشد. قوی‌ترین مدافعان فدرالیسم اروپایی، [[آلمان]]، [[ایتالیا]]، [[بلژیک]] و [[لوکزامبورگ]] بودند. در حالی که آن‌هایی که به لحاظ تاریخی بیشترین مخالفت را داشتند [[فرانسه]] و [[انگلستان]] بودند. سایر کشورها که هرگز به طور خاص برای معنای ویژه‍ای از حکومت در اروپا مبارزه نکردند به عنوان طرفدار فدرالیسم برشمرده شدند. بعضی به عنوان کشورهای همراه و همکار اتحادیه در نظر گرفته شدند از قبیل: [[اسپانیا]]، [[پرتغال]]، [[یونان]] و [[مجارستان]]. همچنین قابل ذکر است که اخیراً دولت فرانسه طرفدار شدید اتحادیهٔ اروپا شده‌است در حالیکه کشورهایی نظیر [[جمهوری چک]] از پیشگامان مخالفت جدی با اتحادیهٔ اروپا به شمار می‌آیند.<ref>Kelemen, R. Daniel (September 2005). "Built to Last? The durability of EU federalism" (pdf). Princeton University. Retrieved 2011-11-28.</ref>