شیوا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) |
Someone.els (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷:
نام شیوا به هیچ وجه در وداهای سانسکریت ذکر نشده است.<ref>دگرگونی بزرگ:جهان در زمان بودا، سقراط، کنفوسیوس و ارمیا، نوشته کرن آرمسترانگ، ترجمه نسترن پاشایی و ع پاشایی، انتشارات فروزان ۱۳۸۶، صفحهٔ ۱۴</ref>
برعکس ویشنو که در متون کهن، به عنوان عضوی از گروه خدایان، و خدایی علاقهمند به انسان ظاهر میشود، شیوا به صورت بیگانهای تاریک و دیوسان است که به تمامی در تضاد با سایر خدایان و انسان قرار میگیرد. نیای ودایی او [[رودرا|رودْرا]] است که پاراجاپاتی را به خاطر زنای با محارم، [[پادافراه]] میکند. رودرا خدای برهوت، خدای حیاتوحش و جنگلها، خدای ستیغ کوهها، خدای تقاطعهای خطرناک است؛ به وی که در مناطق مختلف، و به صورت جداگانه پرستیده میشود سهمی از قربانیهای ودایی داده نمیشود.
این اسطوره، در هندوگرایی، به صورتی ناخواسته و تحلیلناپذیر، در عصر پسا-ودایی، بارها تکرار میشود. شیوا با [[ساتی]]، دختر [[داکشا]] ازدواج میکند؛ داکشا مراسم قربانی را بدون دعوت نمودن از شیوا انجام میدهد، و ساتی به خاطر بیآبرویی که پدر بر او وارد آورده بود، خودکشی میکند. وی دارد آتش قربانی میشود و به عنوان اولین مفهوم برای سنت ساتی (رسم سوزاندن بیوهها) قربانی میگردد. سپس، شیوا رسم قربانی را ممنوع ساخت، داکشا را گردن زد و کلّه وی را در آتش انداخت. هنگامی که خدایان در پیشگاه او به خاک افتادند و از وی طلب بخشش کردند، شیوا قربانی را دوباره پس داد و داکشا را زنده ساخت. بدین ترتیب، شیوا که از سهم قربانی محروم شده بود، قربانی کردن خود را اجرا نمود و سرانجام، در کنار خدایان جای گرفت.<ref name="ReferenceA"/>
|