حرف (دستور زبان): تفاوت میان نسخه‌ها

در سنت دستور عربی '''حرف''' یا '''پارَک''' یا '''وند''' یکی از سه قسم کلام دانسته می‌شود. [[سیبویه]] به عنوان بنیان‌گذار این سنت در [[الکتاب]] می‌گوید «واژه‌ها [[اسم]] و [[فعل]] و حرف‌اند و حرف برای معنایی می‌آید که نه اسم است و نه فعل.» این کلی‌گویی و قرار دادن هر آنچه که اسم و فعل نیست در یک طبقه با نام حرف مورد انتقاد منطقی‌دانانی چون فارابی که با آثار دستورنویسان غربی همچون [[دیونوسیوس تراکس]] آشنایی داشتند قرار گرفت. فارابی در کتاب الالفاظ المستعمله فی المنطق می‌نویسد:

«... کلمات معنادار همچنین شامل آن دسته از کلماتی می‌شوند که دستورنویسان آنها را «حرف» می‌نامند و برای حکایت از معنی به کار می‌روند. این حروف شامل مقولات بسیار مختلفی می‌شوند، اما امروزه محققان دستور عربی عادت ندارند که برای هر مقوله نام متمایز آن را به کار برند. از اینرو در برشمردن این مقولات باید از نامهایی استفاده کنیم که از دستورنویسان زبان یونانی آموخته‌ایم، چرا که آنها برای هر مقوله‌ای نام ویژه خودش را به کار می‌برند. آنها یک مقوله را ''خوالف'' «[[ضمیر]]ها»، دیگری را ''واصلات'' «[[حرف تعریف|حروف تعریف]]» , دیگری را ''واسطه'' «[[حرف اضافه|حروف اضافه]]» یکی را ''حواشی'' «[[قید]]ها» و دیگری را ''روابط'' «[[حرف ربط|حروف ربط]]» نام نهاده‌اند.»

 

== در دستور زبان فارسی ==