دوربین دیجیتال: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲:
 
'''دوربین دیجیتال''' یک دستگاه الکترونیکی است که برای گرفتن عکس و ذخیرهٔ آن بجای [[فیلم عکاسی]] از حسگرهای حساس به نور معمولاً از نوع CCD یا [[CMOS]] استفاده می‌کند و تصویر گرفته شده توسط سنسور طی چند مرحله به حافظهٔ دوربین برای استفاده فرستاده می‌شود.{{سخ}}
مخترع دوربین دیجیتال [[استیون سسون]] می‌باشد که در زمان اختراع این دستگاه کارمند شرکت [[ایستمن کداک]] بود و بدین ترتیب اولین دوربین دیجیتالی تاریخ، توسط این شرکت ثبت گردید. اکنون در سه قطع دوربین ([[دوربین قطع کوچک]]، [[دوربین قطع متوسط]] و [[دوربین قطع بزرگ]]) تکنولوژی دیجیتال تحولاتی ایجاد کرده به عنوان نمونه ساخت [[پشتی دیجیتال]] برای [[دوربین قطع متوسط]] که با آداپتور قابل نصب بر روی [[دوربین قطع بزرگ]] نیز می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی = http://techfan.ir/2015/08/اولین-دوربین-دیجیتال-و-نوار-کاست/ |عنوان = اولین دوربین دیجیتال تصاویر را روی نوار کاست ذخیره می‌کرد!|ناشر = تک فن}}</ref>
 
در دوربین دیجیتال، تصویربرداری بر روی فیلم صورت نمی‌گیرد بلکه توسط یک حسگر حساس ([[دستگاه جفت‌کننده بار|دستگاه جفت‌کنندهٔ بار]] (CCD) یا [[نیم‌رسانای اکسید فلزی مکمل]][http://dbase.irandoc.ac.ir/00647/00647934.htm] (CMOS)) انجام می‌پذیرد.
خط ۹:
از لحاظ عملکرد کلی، دوربین‌های دیجیتال بسیار شبیه به دوربین‌های عکاسی دارای فیلم یا غیر دیجیتال می‌باشند. این دوربینها همانند دوربین‌های معمولی دارای یک [[منظره یاب]]، [[لنز]] برای کانونی کردن تصویر بر روی یک وسیله حساس به نور، وسیله‌ای برای نگهداری و انتقال چند تصویر گرفته شده در دوربین و یک جعبه در بر گیرنده تمام این تجهیزات می‌باشد. در یک دوربین معمولی فیلم حساس به نور تصویر را ذخیره می‌سازد و بعد از عملیات شیمیایی برای نگهداری تصویر از آن استفاده می‌شود. در حالی که در دوربین دیجیتال این کار با استفاده از ترکیبی از فناوری پیشرفته سنسور ([[حسگر]]) تصویر و ذخیره در حافظه انجام می‌گیرد و اجازه می‌دهد که تصاویر در شکل دیجیتال ذخیره شوند و به سرعت بدون نیاز به عملیات خاصی (نظیر عملیات شیمیایی بر روی فیلم) در دسترس باشند.
 
گرچه اصول کلی این دوربین‌ها شبیه به دوربین‌های فیلمی هستند، نحوه کار داخل این دوربین‌ها کاملاً متفاوت است. در این دوربین‌ها تصویر توسط یک سنسور CCD یا یک [[CMOS]] گرفته می‌شود. CCD بصورت ردیفها و ستونهایی از سنسورهای نقطه‌ای نور هستند که هر چه تعداد این نقاط بیشتر و فشرده تر باشد، تصویر دارای دقت بالاتری است) هر سنسور نور را به [[ولتاژ|ولتاژی]]ی متناسب با درخشندگی نور تبدیل کرده و آن را به بخش تبدیل [[سیگنال|سیگنال‌های]]های آنالوگ به دیجیتال ADC می‌فرستد که در آنجا نوسانات دریافتی از CCD به [[باینری|کدهای مجزای باینری]] (عددهای مبنای دو بصورت صفر و یک) تبدیل می‌شود. خروجی دیجیتال از [[ADC]] به یک [[پردازنده سیگنال‌های دیجیتال]] [[DSP]] فرستاده می‌شود که کنتراست و جزئیات تصویر در آن تنظیم می‌شود و قبل از فرستادن تصویر به حافظه برای ذخیره تصویر، اطلاعات را به یک فایل فشرده تبدیل می‌کند. هر چه نور درخشنده‌تر باشد، ولتاژ بالاتری تولید شده و در نتیجه پیکسل‌های رایانه‌ای روشن‌تری ایجاد می‌شود. هر چه تعداد این سنسورها که به‌صورت نقطه هستند بیشتر باشد، وضوح تصویر به دست آمده بیشتر است و جزئیات بیشتری از تصویر گرفته می‌شود.{{تحقیق دست اول}}
تمام این پروسه، پروسه‌ای هماهنگ با محیط زیست است. سنسورهای CCD یا [[CMOS]] در تمام مدت عمر دوربین در جای خود ثابت بوده و بدون نیاز به تعویض کار می‌کنند. ضمناً به علت عدم وجود قطعات متحرک عمر دوربین بسیار بیشتر می‌شود. سنسور CCD از میلیون‌ها سنسور نوری تشکیل شده است و حساسیت به نور آن از سنسورهای CMOS بهتر است. در عوض در سنسور CMOS مصرف انرژی کمتر بوده و مشکل Over Expouser کمتر بوجود می‌آید.
دوربینهای دیجیتال در بطن کار، از دوربین‌های آنالوگ پیروی می‌کنند، با این تفاوت که در این دوربین‌ها، همان‌طور که از اسمشان نیز برداشت می‌شود، کنترل بخش‌های مختلف از جمله فوکوسر و ... به صورت دیجیتالی انجام شده و یا در صفحه حساس این دوربین‌ها، سی سی دی و سی ماس، جایگزین فیلم‌های قدیمی شده است.
خط ۴۴:
 
{{عکاسی}}
 
{{عکاسی-خرد}}
 
سطر ۵۱ ⟵ ۵۰:
[[رده:دوربین‌های دیجیتال]]
[[رده:عکاسی دیجیتال]]
[[رده:فعالیت‌های هنری در ۱۹۷۵ (میلادی)]]
[[رده:معرفی‌شده‌های ۱۹۷۵ (میلادی)]]