نخستین جنگ چین و ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹:
دههٔ ۱۸۹۰ زمان ظهور ژاپن به عنوان یک قدرت نظامی در منطقهٔ خاور دور بود. خدمت نظامی که از سال ۱۸۷۳ اجباری شده بود در مدت کوتاهی ژاپن را صاحب ارتشی ۲۵۰ هزار نفری کرده بود. برعکس ژاپن چین شاهد این پیشرفت‌ها نبود و در اواخر [[قرن نوزدهم]] به مناطق نفوذ [[قدرت بزرگ جهانی|قدرت‌های بزرگ]] اروپایی، آمریکا و ژاپن تبدیل شد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=نقیب‌زاده، احمد، تاریخ دیپلماسی و روابط بین‌الملل، نشر قومس، ۱۳۸۸: تهران|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>
 
از چند سال قبلپیش از آغاز این جنگ، ژاپن به فکر ایجاد یک حلقهٔ دفاعی پیرامون خود افتاد و به همین منظور اقدام به تصرف جزایر استراتژیک اطراف خود کرد. در سال ۱۸۷۵ [[مجمع الجزایر بونین]] در فاصلهٔ ۵۰۰ مایلی از جنوب [[خلیج توکیو]] را اشغال کرد و در همان سال بر سر تصاحب جزایری در شمال غربی [[اقیانوس آرام]] با [[روسیه]] به توافق رسید. به این ترتیب که ژاپن از ادعای ارضی خود نسبت به جنوب جزیره بزرگ [[ساخالین]] صرف نظر کرد و روسیه نیز از ادعای ارضی نسبت به [[جزیره‌های کوریل|جزیره‌های جنوبی کوریل]] چشم پوشید. در سال ۱۸۷۹ ژاپن جزیره [[اکیناوا]] را که مورد ادعای هر دو کشور چین و روسیه بود، ضمیمهٔ خاک خود کرد.<ref name=":1">{{پک|حسنی|۱۳۸۱|ف=تاریخ ژاپن و انقلاب میجی|ص=۴۲}}</ref>
 
== روند جنگ ==