آهن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی ویرایش 19363372 توسط 2.146.6.176 حذف بیمورد (بحث) |
|||
خط ۱۱:
آهن دارای سطوح صاف و نقرهای براق مایل به رنگ خاکستریست اما وقتی در هوا با [[اکسیژن]] ترکیب میشود به رنگ قرمز یا قهوهای در میآید که به آنها [[اکسید]] دارای ترکیبات آهن یا [[زنگ]] گفته میشود. کریستالهای خالص آهن نرمه (نرمتر از آلومینیوم) و با اضافه کردن مقدار کمی ناخالصی مانند کربن مقدار قابل توجهی تقویت میشود. مقادیر مناسب و کمی (تا چند درصد) از فلزات دیگر و کربن، تولید فولاد میکند که میتواند ۱۰۰۰ بار سختتر از آهن خالص باشد.
Fe۵۶ سنگینترین [[ایزوتوپ پایدار]] (تولید شده توسط [[فرایند آلفا]] در [[نکلئوسنتز استلار]]) است که با عناصر سنگینتر از آهن و [[نیکل]] برای تشکیلشان به [[سوپر نوا]] احتیاج دارند. آهن فراوانترین عنصر در غولهای قرمز است، و فراوانترین فلز در شهابسنگها و در هستهٔ فلزی متراکم در سیاراتی مثل زمین است.
آهن خالص فلز است، اما به ندرت در این شکل روی سطح زمین یافت میشود زیرا در حضور اکسیژن و رطوبت یه آسانی اکسیده میشود. به منظور به دست آوردن فلز آهن، اکسیژن باید از سنگ معدنهای طبیعی توسط کاهش شیمیایی حذف شود – به طور عمده از سنگ آهن از سنگ Fe2O۳ توسط کربن در درجه حرارت بالاست. خواص آهن را میتوان با تولید آلیاژهایی از آن با استفاده از فلزات متنوع گوناگون (و بعضی غیر فلزها به ویژه کربن و سیلیکون) اصلاح نمود و [[فولاد]]ها را ایجاد کرد. هستهٔ اتمهای آهن تقریباً دارای بالاترین انرژیهای اتصال در هر [[نکلئون]] است و تنها ایزوتوپ Ni۶۲ دارای انرژی بیشتر از آن میباشد.
|