[[رده:مراکز ناسا]]منظومه شمسی : تا کنون محققان و دانشمندان بسیاری در پیدایش چگونگی شکل گرفتن منظومه شمسی نظریه های گوناگونی ارایه داده اند که هیچ کدام واقعیت پیدایش منظومه شمسی را ثابت نمی کند . یکی از نظریه هایی که کاملا قابل قبول نیست چگونگی شکل گرفتن کره ماه است که دانشمندان به این نظر باور هستند که در ابتدائ شکل گیری زمین ، یک کره ای به اندازه زمین به زمین برخورد کرد و قسمتی از آن را به مدار فعلی کره ماه پرتاب کرده است ولی قسمت بالا و پایین کره ماه را نگاه کنید زمین ساختی به اندازه میدان گرانشی خود قابل اثبات است . از طرف دیگر کره زمین در چهار و نیم میلیارد سال پیش قدرت جاذبه آن شاید هزاران برابر فعلی بوده است و از نظر تعریف علم فیزیک امروزی هر چقدر جاذبه ی کرات قویتر باشد به همان اندازه جو و یا اتمسفر قوی تری برخوردار است . با این تعریف جو زمین در ان زمان شاید چندین برابر کره ای بزرگتر از خودش را منهدم می کرده است .به همین دلیل علمی کره ماه از ابتدا ازسیاه چاله ای که از زمین فرمان می گرفته است شکل گرفته است . به نظر من شاید یک گوی 10 تنی به سمت زمین به جو آن برخورد کند، یک تن آن به سطح زمین برخورد کند ولی اگر یک کره ای بزرگتر اززمین به جو برخورد کند به طور کامل منهدم می شود. و قدرت انهدام جو زمین آنقدر بالا است که حتی ممکن است دو برابر کره ای به اندازه زمین را منهد م کند. در کل همانطوری که ساخته های دست بشر نمی توانند سازنده خود را درک کنند و در باره پیدایش آنها اندیشه کنند، بشر هم خارج از خلقت بنیا دی خود نمی تواند نظریه های واقعی و اثبات پذیری را در مورد پیدایش چیزی که در خلقت او تاثیرات بنیادی داشته است را به واقعیت ارایه دهد ؛ فقط می تواند از سرشت آن آگاه شود و در مورد عمل کرد آن پی ببرد. در ابتدا یک هسته مرکزی گرانشی چرخشی با سرعت فراتر از نور در فضا رخ داده است . بعد از این رخ داد پلاسما ها ی غیر جامد شکل گرفته اند که تا شعاع چهارده میلیارد کیلومتر و با عمقی به ارتفاع خورشید را تحت پوشش قرار داده اند. در مرکز پرعمق پلاسما ها ، توسط گرانش هسته ای سیاه چاله ای شکل گرفته است و پلاسما ها را از اطراف خود به داخل سیاه چاله کشیده است و از ریزترین و غنی ترین عنصرهای اتمی موجود در آن را در مرکز خود جذب و ذخیره کرده است . بعد از گذ شت چند میلیارد سال ذرات غنی در آن انباشته و به گوی عظیمی تبدیل شده اند . بعد از گذشت زمان با فروکش کردن قدرت کشند جاذبه، با عمل استحکاک گرانشی و گرمایشی ، از مرکز مشتعل و به یک ستاره روشن تبدیل شده است. البته این گوی از ابتدا تا پایان تشکیل غنی سازی آنقدر به یک قدرت گرانشی قوی برخور دار بود که به طور کل تمام فعالیت های گرمایشی را دفع می کرد و تا پایان غنی سازی و فروکش کردن یکی از هسته های نوترونی ، به طور ثابت و به دون فعالیت گرمایشی به ذخیره سازی ادامه داد. اگر این عمل سکون ( غیر فعال بودن عمل استحکاکی و گرمایشی) صورت نمی گرفت از همان ابتدا مر کز سیاه چاله مشتعل می شده است و تمام مواد غنی به دون ذخیره شدن می سوخت و هر گز ستاره ای شکل نمی گرفت. کرات منظومه شمسی بعد از شکل گرفتن خورشید مرکز گرانشی دومی در کره زمین بوجود آمده است که بعد از خورشید یکی از غنی ترین مواد موجود در پلاسما ها را به خود اختصاص داده است و دارای شرایط محیط زیست شده است . بعد از شکل گرفتن زمین یک میدان گرانشی و سیاه چاله سوم در مدار زمین شکل گرفته است وپلاسماه های موجود در اطراف مدار زمین را به مرکز خود جمع کرده است و کره ماه شکل گرفته است . بعد از شکل گرفتن کره ماه و زمین میدانهای مختلفی در منظومه شمسی بوجود آمده است و در هر کدام سیاه چاله ای شکل گرفته است و هریک از این میدانها ی گرانشی به اندازه قدرت کشند شان پلاسما های موجود در منظومه را به مرکز خود جمع کرده اند و به یک کره عظیمی تبدیل شده اند و هر کدام به اندازه قدرت گرانشی خود به همین طریق دارای قمر هایی درمدار مجموعه خود شده اند. یکی از علت هایی که در قمرها زمین ساخت وجود ندارد ، به خاطر این است که از پلاسماههای درجه غنی کمی ساخته شده اند.×√٪
