نظریه مؤلف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 18204875 ویرایش Fatranslator واگردانده شد. (توینکل)
بسط دهنده نظریه مولف در ایران
خط ۳:
در [[فیلم‌سازی]]، نظریه مؤلف دیدگاهی انتقادی است که هنگام محک زدن آثار یک [[کارگردان فیلم|کارگردان]] جایگاه ویژه‌ای برای سبک و خلاقیت وی قائل می‌شود. این دیدگاه ابتدا در اواخر [[دهه ۱۹۴۰ (میلادی)|دهه ۱۹۴۰ میلادی]] در [[فرانسه]] مطرح شد.
 
در آغاز [[فرانسوا تروفو]] یکی از نظریه‌پردازان [[موج نوی فرانسه]] دست به ایجاد نظریه سیاست مؤلفان زد. او از مؤلفانی چون [[آلفرد هیچکاک]]، [[هوارد هاکس]] و [[اورسن ولز]] به عنوان کسانی نام برد که دارای یک شیوهٔ شخصی در کارهایشان هستند. به اصطلاح، همسان با یک مؤلف اثر سینمایی خود را می‌آفرینند. بعدها [[اندرو ساریس]] این نظریه را وارد زبان انگلیسی کرد و اصطلاح نظریهٔ مؤلف (Auteur theory) را در اصل او آفرید. در حالیکه این مسئله برای تروفو نه یک نظریه بلکه گونه‌ای شیوهٔ [[نقد]] بود. باید گفت پیدایش این نظریه خود مدیون نظریه‌پردازانی چون [[الکساندر آستروک]] و [[آندره بازن]] بود. از مهمترین مخالفان این نظریه می‌توان به [[پالین کیل]] اشاره کرد. در حال حاضر یکی از بسط دهندگان نظریه سینمای مولف در ایران صابر واحدی می باشد.
 
== چهره‌های شاخص ==