مهرگان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری، + ماژول ابرابزار با استفاده از AWB
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۷۵:
در میان خوان یا سفره مهرگانی که از پارچه‌ای ارغوانی رنگ تشکیل شده بود، گل «همیشه شکفته» می‌نهادند و پیرامون آنرا با [[گل (گیاه)|گل‌های]] دیگر آذین می‌کردند. امروزه نمی‌دانیم که آیا گل همیشه شکفته، نام گلی بخصوص بوده‌است یا نام عمومیِ گل‌هایی که برای مدت طولانی و گاه تا چندین ماه شکوفا می‌مانند.
 
در پیرامون این گل‌ها، چند شاخه [[درخت گز]]، [[هوم]] یا [[مورد]] نیز می‌نهادند و گونه‌هایی از میوه‌های پاییزی که ترجیحاً به رنگ [[سرخ]] باشد به این سفره اضافه می‌شد. میوه‌هایی مانند: [[سنجد]]، [[انگور]]، [[انار]]، [[سیب]]، [[به]]، [[ترنج]] ([[بالنگ]])، [[انجیر]]، [[بادام]]، [[پسته]]، [[فندق]]، [[گردو]]، [[کنار (سرده)|کُـنار]]، [[زالزالک]]، [[ازگیل]]، [[خرما]]، [[خرمالو]] و چندی از [[بو دادن|بوداده‌ها]] همچون [[تخمه]] و [[نخودچی]].
 
دیگر [[خوراک]]ی‌های خوان مهرگانی عبارت بود از [[آشامیدنی]] و [[نان]]ی مخصوص. نوشیدنی از عصاره گیاه [[هوم|«هَـئومَـه/ هوم»]] که با آب یا [[شیر (خوراکی)|شیر]] رقیق شده بود، فراهم می‌شد و همه باشندگان جشن، به نشانه پیمان از آن می‌نوشیدند. نانِ مخصوص مهرگان از آمیختن [[آرد]] هفت نوع غله گوناگون تهیه می‌گردید. [[غلات|غله‌ها]] و [[حبوبات]]ی مانند [[گندم]]، [[جو (گیاه)|جو]]، [[برنج]]، [[نخود]]، [[عدس]]، [[ماش]] و [[ارزن]]. دیگر لازمه‌های سفره مهرگان عبارت بود از: جام آتش یا نوکچه ([[شمع]])، [[شکر]]، [[شیرینی]]، خوردنی‌های محلی و بوی‌های خوش مانند [[گلاب]].