'''حمیده''' از اسیران مغربی و فرزند صاعد بربری می باشدمی‌باشد که در [[مدینه]] به عنوان کنیز وارد خانه [[محمد باقر]] شد و سپس به همسری پسرش، [[جعفر صادق]] در آمددرآمد.
همچنین گفته می شودمی‌شود که به دنبال مرگ فاطمه، همسر اول [[جعفر صادق|صادق]]، که دو پسر به نامهای [[اسماعیل بن جعفر]] (امام ششم فرقه یفرقهٔ اسماعیلی) و عبدالله افطح برایش به دنیا آورده بود، صادق برده ایبرده‌ای به نام حمیده خاتون خریداری کرده، او را آزاد کرد و به مانند یک عالم دینی او را تربیت کرده سپس با او ازدواج کرد. حمیده برایش دو پسر به نامهای [[موسی کاظم]] (امام هفتم شیعیان دوازده امامی) و محمد دیباج به دنیا آورد. حمیده مورد احترام شیعیان مخصوصامخصوصاً زنانی است که او را به خاطر درایت و دانایی اش می ستایند. جعفر صادق عادت داشت تا زنان را به حضورش فرستاده تا عقاید اسلامی را از او یاد بگیرند. معروف است از آن امام که در حقش گفته است که حمیده مثل طلای ناب از هر ناخالصی پاک است.<ref>{{cite book|last1=Rizvi|first1=Sayyid Saeed Akhtar|title=Slavery, from Islamic & Christian perspectives|date=1988|publisher=Vancouver Islamic Educational Foundation|location=Richmond, B.C.|isbn=0-920675-07-7|edition=2nd (rev.) ed. , 1988.}}</ref>
همچنین روایت شده که صادق در مورد حمیده گفت: «حمیده همچون طلای ناب بود که در کوره رفته و از ناخالصی هاناخالصی‌ها پیراسته شده باشد. فرشتگان الهی همیشه از او محافظت می‌کردند تا به دست من رسید، تا کرامتی الهی بر من و مادری برای امام پس از من باشد.»
برخی مورخان حمیده را اندلسی و ملقب به لوءلوء دانسته‌اند. حمیده را حمیده بربریه، حمیده المضاه و حمیده الاندسیه نیز گفته اندگفته‌اند. او غیر از [[موسی کاظم]]، مادر اسحاق و فاطمه نیز بوده است.<ref name="Donaldson">{{cite book|last=Donaldson|first=Dwight M.|title=The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak|year=1933|pp=152–160|publisher=BURLEIGH PRESS}}</ref>
== پانویس ==
خط ۱۱:
== منابع ==
* بحار الانوار، ج 48،۴۸، ص 5،۵، ح 5۵ و 7۷. از خرائج و کافی.
* بحار الانوار، ج 48،۴۸، ص 6۶ و 7،۷، ح 9۹ و 10۱۰ از ارشاد و کشف الغمه.
