محمد رضایی راد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 46.41.197.200 (بحث) به آخرین تغییری که Gharouni انجام داده بود واگردانده شد |
ابرابزار |
||
خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه =
| عنوان =
| نام = محمد رضایی‌راد
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| عنوان تصویر =
| زادروز = ۱۳۴۵
| زادگاه = محلهٔ بیستون [[رشت]]، [[گیلان]]
| تاریخ مرگ =
| مکان مرگ =
| علت مرگ =
| آرامگاه =
| بناهای یادبود =
| محل زندگی =
| ملیت = ایرانی
| نام‌های دیگر = محمد سیماراد{{-}}محمد راد
| نژاد =
| تابعیت =
| تحصیلات =
| دانشگاه =
| پیشه = فیلمنامهنویس، نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر تئاتر و پژوهشگر
| سال‌های فعالیت =
| کارفرما =
| نهاد =
| نماینده =
| شناخته‌شده برای =
| نقش‌های برجسته =
| سبک =
| تأثیرگذاران =
| تأثیرپذیرفتگان =
| شهر خانگی =
| دوره =
| جنبش =
| مخالفان =
| هیئت =
| دین =
| مذهب =
| منصب =
| مکتب =
| آثار =
| همسر =
| شریک زندگی =
| فرزندان =
| والدین =
| خویشاوندان سرشناس =
| گفتاورد =
| جوایز =
| امضا =
| اندازه امضا =
| signature_alt =
| وبگاه = <!-- {{URL|}} -->
| imdb_id =
| پانویس =
}}
'''محمد رضایی‌راد''' فیلمنامهنویس، نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر تئاتر و پژوهشگراهل ایران و نویسنده نمایشنامه‌های «رقصی چنین»، «گزارش خواب» و «در دوزخ نوشتم»<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://isna.ir/fa/news/91021105722/محمد-رضايي-راد-از-تئاتر-خداحافظي-مي-كنم |عنوان= | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>
== زندگینامه ==
محمد رضایی‌راد در سال ۱۳۴۵ خورشیدی در در یک خانواده مذهبی و پرجمعیت (شش دختر و دو پسر) در محلهٔ بیستون رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی بین سال‌های در دبستان دین و دانش و شهریار به انجام رسانید. بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۵ در محلهٔ‌های چهاربرادران و باغ حاتم زندگی می‌کرد. بین سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۱ تحصیل مقطع راهنمایی در مدارس شاهپور و مجتمع طالقانی و مدرسهٔ شبانهٔ تحویلداری انجام داد. از سال ۱۳۵۸ در کلاس‌های تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت می‌کرد و در نمایش‌های آن بازی می‌کرد. پدرش هفته نامهٔ محلی «نقش قلم» را در سال ۱۳۵۹ منتشر کرد که وی گهگاهی در آن نقدهای سینمایی و اشعاری می‌نوشت. تحصیلات دبیرستانی در بین سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۶ در دبیرستان‌های شریعتی، دین و دانش و امیرکبیر انجام داد. در سال ۱۳۶۴ کلاس‌های انجمن سینمای جوان شرکت نمود. بین سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۹ در رشتهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه آزاد رشت تحصیل نمود. در سال ۱۳۶۶ با همکاری محمدتقی صالح‌پور، علی صدیقی و بهزاد عشقی نشریه فرهنگی «ویژهٔ فرهنگ، هنر و ادبیات نقش قلم» را منتشر می‌کند. بین سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۱ خدمت سربازی خود را در شهرهای تهران، شیراز و نفت شهر انجام داد. رضایی‌راد در بین سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۴ در مقطع فوق لیسانس در رشتهٔ فرهنگ و زبان‌های باستانی در دانشگاه آزاد واحد تهران ادامه تحصیل داد. وی پایاننامهٔ تحصیلی خود را با نام «اندیشه سیاسی در ایرانِ پیش از اسلام» نگاشت. در سال ۱۳۷۱ در انتشار نشریهٔ هشت روز هفته و کتاب نقد و بررسی آثار
بعد از حدود ۱۰ سال‌ها دوری از تئاتر بار دیگر از روز ۵ تیر ماه ۱۳۹۳ با اجرای نمایش «و آنک انسان» در تالار استاد مشایخی مؤسسه فرهنگی هنری «مان» به صحنه بازگشت. رضایی‌راد حدود ۱۰ سال پیش نمایش «بازگشت به خان نخست» را در تالار قشقایی تئاتر شهر اجرا کرد. وی در هنگام دولت احمدی‌نژاد در تئاتر
▲در سال ۱۳۷۱ در انتشار نشریهٔ هشت روز هفته و کتاب نقد و بررسی آثار علی حاتمی و محسن مخملباف با [[عباس بهارلو]] همکاری می‌کرد. در سال ۱۳۷۲ نخستین فیلمنامه‌اش «[[بچه‌های مدرسه همت]]» به رضا میرکریمی می‌فروشد که بعدها به مجموعه‌ای ۱۳ قسمتی تبدیل می‌شود. در سال ۱۳۷۴ به مدت سه ماه مدیر نشریهٔ داخلی [[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی]] بود در سال ۱۳۷۶ با همسرش هنگامه ازدواج نمود. وی در سال ۱۳۷۷ همکاری خویش را با [[دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی]] آغاز نمود. در همین سال به مدت یک ماه مشاور فرهنگی شهردار منطقهٔ ۷ تهران بود. همچنین در سال ۱۳۷۷ همکاریش را با شرکت معماری و شهرسازی عرصه آغاز نمود که حدود ۱۲ سال ادامه داشت و حاصل آن پژوهش و نگارش «تاریخ اجتماعی شهر در ایران باستان» بود. در سال ۱۳۷۸ به کرج نقل مکان نمود. در همان سال صاحب دختری به نام «رها» می‌شود. در سال ۱۳۸۱ شروع به نگارش هفتگی در ستون «اندیشیدن در بزرگراه» در روزنامهٔ شرق می‌کند و نگارش رمان «... و این تنها بازی جهان بود» را به اتمام رسانید. همچنین در همین سال مؤسسهٔ پویش خرد به همراه جمعی از دوستانش راه‌اندازی می‌کند که به مدت دو سال یک سلسله سخنرانی ماهانه دربارهٔ فلسفه هنر برگزاری می‌کنند. در سال ۱۳۸۴ با سفری به هند، مقاله‌ای در بازهٔ درام [[شکونتلا]] در همایش مطالعات ایران و هند در موزهٔ الله‌آباد ارائهٔ کرد. یک بار دیگر در سال ۱۳۸۵ به فرانسه سفر نمود و در نگارش فیلمنامهٔ «خانهٔ زیر آب» با [[سپیده فارسی]] همکاری نمود. در سال ۱۳۸۶ تاریخ نمایش و نمایش‌نامه‌نویسی در دانشکدهٔ هنر و بعد در دانشگاه سوره و دانشگاه تهران تدریس نمود. در سال ۱۳۸۸ به فرانسه مسافرت نمود و بر اساس ایده‌ای از رمان [[جواد جواهری]] فیلمنامهٔ «آه فرشته» را برای سپیده فارسی می‌نگارد. در سال ۱۳۸۷ پژوهش و یافتن اسنادی دربارهٔ [[عباس نعلبندیان]] را آغاز نمود و یک سال بعد نیز مصاحبه با [[آربی آوانسیان]]، شکوه نجم‌آبادی، صدرالدین زاهد، [[رضا قاسمی]] و بیژن صفاری دربارهٔ عباس نعلبندیان نمود. از نمایشنامه‌های او: «رقصی چنین»، «گزارش خواب» و «در دوزخ نوشتم»<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://isna.ir/fa/news/91021105722/محمد-رضايي-راد-از-تئاتر-خداحافظي-مي-كنم |عنوان= | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> فیلمنامه‌های او برنده جوایز متعددی از [[جشن خانه سینما]] و [[جشنواره فیلم فجر]] و [[جشنواره آسیا پاسیفیک]] شده است. فیلم [[کودک و سرباز]] با فیلمنامه‌ای از او جایزه بالن نقره‌ای [[جشنواره سه قاره نانت]] فرانسه را کسب کرد.
▲بعد از حدود ۱۰ سال‌ها دوری از تئاتر بار دیگر از روز ۵ تیر ماه ۱۳۹۳ با اجرای نمایش «و آنک انسان» در تالار استاد مشایخی مؤسسه فرهنگی هنری «مان» به صحنه بازگشت. رضایی‌راد حدود ۱۰ سال پیش نمایش «بازگشت به خان نخست» را در تالار قشقایی تئاتر شهر اجرا کرد. وی در هنگام دولت احمدی‌نژاد در تئاتر ممنوع‌الفعالیت شد اما در سینما امکان فعالیت داشت و در همان سال‌های دوری‌اش از تئاتر، فیلمنامه فیلم «[[خسته نباشید!]]» را نوشت که با کارگردانی مشترک افشین هاشمی و محسن قرایی ساخته شد. او در این سال‌ها با وجود دوری‌اش از سالن‌های رسمی تئاتر، در فضاهای خصوصی نمایش اجرا می‌کرد و این چنین بود که گروه تئاتر «خانه» را تأسیس کرد. او همزمان، مشغول تمرین نمایشی دیگر با نام «جوهر گوگرد» است که با بازی افشین هاشمی، عاطفه نوری، میلاد رحیمی، آیه کیان‌پور و … اجرا خواهد شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://isna.ir/fa/news/93033116744/بازگشت-یک-کارگردان-تئاتر-ممنوع-الکار-به-صحنه |عنوان= | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>
== تالیفات ==
نگارش نمایشنامهٔ‌های:
«بر فراز برجکها» (۱۳۷۱ هنگام سربازی در مدت یک روز), «هشتمین خوان» (۱۳۷۲), «گوش کن» (1381<ref>توسط آناهیتا اقبال نژاد در بیست و دومین جشنوارهٔ تئاتر فجر اجرا شد</ref>), «بازگشت به خان نخست» (۱۳۸۳), «گزارش خواب» (۱۳۸۳), «صدایی بود» (۱۳۸۷ بخشی از یک نمایش جمعی، به همراه دانشجویانش), «در دوزخ نوشتم» (۱۳۸۵), «صدای آهسته» (۱۳۸۶<ref>تمرین آن به کارگردانی رحیم نوروزی به اجرا نرسید</ref>), «نگاه خیرهٔ خداوند» (۱۳۸۷<ref>یک شب در خانهٔ هنرمندان به کارگردانی ساسان پیروز به روی صحنه رفت</ref>), "من یک موجود توئیتری هستم. لطفاً از من عکس بگیرید!" (۱۳۸۸), "رؤیای طاهره گان خاموش" (۱۳۸۸<ref>نمایشنامه خوانی آن در دو شب در
=== به چاپ رسیده ===
# نسخهٔ تصحیح شدهٔ پایان‌نامه اش با عنوان "مبانی اندیشه سیاسی در خرد مزدایی" (۱۳۷۸ انتشارات طرح نو).
# نمایشنامهٔ "هشتمین خوان" (۱۳۷۹ در مجلهٔ نمایش) (اجرا شده در سال ۱۳۸۲ به
# نمایشنامهٔ "عروسی شغال" (نگارش ۱۳۷۹; ۱۳۸۰ در مجلهٔ نمایش).
# فیلمنامهٔ "کودک و سرباز" (۱۳۸۰).
سطر ۸۷ ⟵ ۷۹:
== مقالات ==
مقالات او در این سال‌ها در روزنامه‌های توس، نشاط، صبح آزادگان، شرق، خرداد، نوروز، اعتماد، اعتماد ملی، ضمیمهٔ همشهری، کارگزاران و نشریاتِ نقش قلم، آبان، آدینه، نامهٔ فرهنگ، دنیای تصویر، دفترهای تئاتر، صحنه، هنرهای نمایشی، نمایش، کتاب ماه، چیستا، نقد سینما، فصلنامهٔ هنر، کارنامه، سیمیا، ارغنون و… چاپ شده است. برخی از مهمترین مقاله‌های او، از نظر خودش، از این
# - درآمدی بر ریخت‌شناسی قصه‌های عاشقانه. (چاپ شده در کتاب اسطوره، زن و فرهنگ (مجموعه مقاله)، انتشارات پژوهشگاه مردم‌شناسی، ۱۳۸۲؛ (برگزیدهٔ پژوهش فرهنگی سال ۱۳۸۱)
# - هنر پایا، هنر پویا و مفهوم زمان (ارائه شده در همایش بینالمللی هنر و جهانی شدن،
# - روشنفکر چخوفی (ارائه شده در همایش صدمین سالمرگ چخوف، خانهٔ هنرمندان، ۱۳۸۳)
# - بنیادهای اساطیری و فلسفی شهر ایرانی (ارائه شده در دومین همایش باستانشناسی و معماری، ۱۳۷۸، چاپ شده در مجموعه مقالات دومین کنگرهٔ تارخ، معماری و شهرسازی ایران، انتشارات
# - آیین‌های قربانی و ریاضت صوفیانه (کتاب یاد بهار، مجموعه مقالات به یاد مهرداد بهار، تهران، نشر آگه، ۱۳۷۶)
# - ریخت‌شناسی شخصیت در آثار [[اکبر رادی]] (کتاب شناختنامه اکبر رادی (مجموعه مقاله)، تهران، نشر قطره، ۱۳۸۲(برندهٔ نقد هنری برگزیده در جشنواره مطبوعات ۱۳۸۰)
# - تاریخ و جغرافیای مثالی (نشریهٔ نامهٔ فرهنگ، ش ۲۷، ۱۳۷۶)
# - مسیحای شر و تناول شیطانی (نقد
# - تئاتر و تجدد (دفترهای تئاتر، ش ۲، ۱۳۸۲)
# - مبانی
# - شکونتلا، درام رستگاری (ارائه شده در همایش مطالعات ایران و هند، موزهٔ
# - [[ژان ژنه]] و مسئلهٔ انسان مطرود (ارائه شده در هفتهٔ تئاتر فرانسه، خانهٔ هنرمندان، ۱۳۸۴)
# -
# - نمایش کوهستان، تأملی در مفهوم ارتفاع در آثار ایبسن (ارائه شده در همایش صدسالگی ایبسن، مرکز هنرهای نمایشی، ۱۳۸۵)
# - دگردیسی آیین قربانی به وضعیت قربانی شدگی (سایت رخداد، اسفند ۱۳۷۸)
سطر ۱۰۷ ⟵ ۹۹:
# - خرمشهر در مقام یک نشانه (چاپ نشده)
# - ادبیات پلیسی و بنمایه‌های تئولوژیک در حل معما (چاپ نشده)
# - عشق از جنون الهی تا چیزی
# - آیین و بیماری وسواس (چاپ نشده)
# - در امتناع تراژدی، بازخوانی تحلیلی کتاب مرگ تراژدی نوشتهٔ جرج اشتاینر (دفترهای تئاتر، شمارهٔ اول)
# - اندیشیدن در بزرگراه (سلسه یادداشتهایی در
== جوایز و افتخارات ==
# منتقد هنری برگزیده در جشنوارهٔ مطبوعات (۱۳۸۰).
# جایزهٔ سوم نقد برگزیدهٔ تئاتر از انجمن منتقدان تئاتر (۱۳۸۲).
# جایزهٔ بهترین نمایشنامهٔ نخستین جشنوارهٔ تئاتر ماه (۱۳۸۲ به خاطر نگارش نمایشنامهٔ «بر فراز برجکها» به کارگردانی "
# کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه در
# بهترین فیلمنامهنویس برای فیلم "قدمگاه" در
# جایزهٔ نخست نمایش‌نامه‌نویسی برای نمایش "گوش کن" (۱۳۸۵ در جشنوارهٔ بانو. به کارگردانی مینا هبیلی)
# جایزهٔ ویژهٔ هیئت داوران به خاطر فیلم "مترو ۸۵" در
# جایزهٔ دومین نمایشنامهٔ چاپ شدهٔ برگزیده از سوی کانون
# جایزهٔ دومین نمایشنامهٔ چاپ شدهٔ برگزیده از سوی کانون
# جایزهٔ بهترین فیلمنامه از سوی مجمع سینماگران کودک در جشنواره سینمای کودک و نوجوان اصفهان / جشنوارهٔ آسیا پاسیفیک / کاندیدای جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامهٔ (۱۳۷۸ بخاطر نگارش فیلمنامهٔ "کودک و سرباز").
سطر ۱۵۱ ⟵ ۱۴۳:
# ۱۳۶۷ - کارگردانی نمایش "عروسک هاً نوشتهٔ [[بهرام بیضایی]] در تالار سردار جنگل رشت.
# ۱۳۶۸ - کارگردانی نمایش "سیزیف و مرگ" نوشتهٔ [[روبر مرل]] در تالار سردار جنگل رشت.
# ۱۳۶۹ - کارگردانی و بازی نمایش "قبل از شروع" نوشتهٔ میگوئل ارتگا آلوارز (حسین اقدامی) در تالار
# ۱۳۸۳ - اجرای نمایش "رقصی چنین…" در تالار مولوی.
# ۱۳۸۳ - تمرین نمایش "گزارش خواب" برای جشنوارهٔ فجر و سپس انصراف از آن به دلیل آماده نبودن اجرا.
# ۱۳۸۳ - اجرای نمایش "عروسی شغال" به کارگردانی آروند دشت آرای.
# ۱۳۸۴ - اجرای نمایش "بازگشت به خان نخست" در سال قشقاییِ تئاتر شهر.
# ۱۳۸۴ - دستیار اول و برنامه‌ریز بهرام بیضایی، در نمایش"
# ۱۳۸۶ - دستیار اول و برنامه‌ریز بهرام بیضایی در نمایش "
# ۱۳۸۸ - اجرای "نگاه خیرهٔ خداوند" در کارگاه نمایش تئاتر شهر، با حذف نام نویسنده.
سطر ۱۶۹ ⟵ ۱۶۱:
[[رده:افراد زنده]]
[[رده:اهالی رشت]]
[[رده:فیلم‌نامه‌نویسان اهل ایران]]▼
[[رده:کارگردانان تئاتر اهل ایران]]
▲[[رده:فیلم‌نامه‌نویسان اهل ایران]]
[[رده:منتقدان فیلم اهل ایران]]
▲[[رده:نمایشنامه نویسان اهل ایران]]
| |||