کارآگاه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز ←کارآگاهها در تاریخ: تمیزکاری، + ماژول گروهبندی ارجاع با استفاده از AWB |
|||
خط ۵:
'''فرانسیس ویدوک'''
فرانسیس ویدوک اولین کارآگاه جهان به شمار میرود. او در سال ۱۷۷۵ در فرانسه دیده به جهان گشود. ویدوک زمانی سرباز بود ولی جذب نیروی پلیس شد. عده زیادی معتقدند که ویدوک اولین خالق بخش کارآگاهی ادارههای پلیس، خالق اولین دفتر کارآگاه خصوصی و حتی خالق اولین داستانهای کارآگاهی است. <ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.bartarinha.ir/fa/news/287556/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%88%D9%81-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A2%DA%AF%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 |نویسنده= مژگان زارع | عنوان=معروف ترین کارآگاهان واقعی جهان | ناشر= برترین ها}}</ref> [[ویکتور هوگو]] شخصیت بازرس [[ژاور]] در رمان بینوایان را بر اساس او خلق کرده است. <ref>[[ژاور]]</ref>
'''جی ادگار'''
جان ادگار در سال ۱۹۲۴ به مقام ریاست «ادارهٔ آگاهی» که یک ادارهٔ دولتی بود منصوب گشت، او این اداره را که بعداً در ۱۹۳۵ به اداره تحقیقات فدرال (افبیآی) تغییر نام داد. <ref>[[جی. ادگار هوور]]</ref> متدهای تجربی جی ادگار در حل معماهای بسیاری حتی بعد از خودش مورد استفاده قرار گرفت. جی ادگار، تا پایان عمرش به مدت ۴۸ سال در سمت رئیس اف بی آی باقی ماند. <ref
خط ۱۷:
آلن پینکرتون و دو پسرش ویلیام و رابرت پینکرتون، سه کارآگاهی بودند که اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، شهرتی افسانه ای برای خودشان دست و پا کردند. این سه تن گاهی در نقش جاسوس و گاهی در نقش قاتلان اجیرشده و گاهی در نقش کارآگاه ظاهر می شدند.
مشهورترین پرونده آنها دستگیری یک جنایتکار حرفه ای به نام [[جسی جیمز]] و تلاش برای دستگیری [[بوچ کسیدی]] بود. <ref>[[بوچ کسیدی]]</ref> یکی دیگر از کارهای مهم آنها تاسیس سازمان جاسوسی آمریکا بود. آنها در سال ۱۸۶۱، اولین کارآگاه زن تاریخ را در دفتر خصوصی شان استخدام کردند. به جز پرونده جسی جیمز، کشف یک نقشه ترور که به منظور قتل رئیس جمهور آمریکا، [[آبراهام لینکلن]] ترتیب داده شده بود هم جزو افتخارات پینکرتون ها به حساب می آید.<ref
خط ۲۴:
کلنل کالوین گودارد شهرتش را در ماجرای قتل عام خیابان ولنتاین به دست اعضای باند [[آل کاپون]] کسب کرد؛ زمانی که هفت مرد که مقابل یک گاراژ به صف نشسته بودند، توسط یک قاتل فراری به رگبار بسته شدند. پلیس از حل معمای این قتل عام درمانده شده بود که ناگهان گودارد وارد میدان شد و با بررسی گلوله هایی که از اسلحه قاتل شلیک شده بود و جست و جوی سرنخ های وابسته به نوع اسلحه، توانست قاتل را پیدا کند.
در سال ۱۹۳۱، عده ای از علاقه مندان مبلغی جمع آوری کردند و به دانشگاه نورت وسترن پیشنهاد دادند تا رشته ای به نام آزمایشگاه پلیس عملی (شاخه ای از علوم پلیس که مرتبط با مستندات آزمایشگاهی برای تشخیص مدارک جرم مثل اثر انگشت، بقایای انسانی مثل پوست، مو و خون در صحنه جرم و یا انواع اسلحه های سرد و گرم است) را تأسیس کند. سپس از گودارد دعوت کردند تا سرپرستی هیأت علمی این شاخه را برعهده بگیرد و به این وسیله، گودارد به عنوان بنیانگذار این بخش مهم در تحقیقات پلیسی شناخته شد.<ref
== کارآگاهها در رمانهای پلیسی ==
|