منحنی فیلیپس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منحنی فیلیپس''' {{انگلیسی|Philips Curve}} در [[علم اقتصاد|علم‌اقتصاد]] نشان‌دهندهٔ ارتباط میان [[نرخ تورم]] و [[بی‌کاری|نرخ بیکاری]] است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.aftabir.com/articles/view/economy_marketing_business/economic_sciense/c2c1271676843_philips_curve_p1.php/منحنی-فیلیپس| عنوان = منحنی فیلیپس | تاریخ بازدید = مردادخرداد ۱۳۹۲| تاریخ = ۱۰ خرداد ۱۳۹۲| ناشر = وب‌گاه رسمی آفتاب | زبان = فارسی}}</ref> این منحنی بیان می‌کند که نرخ بالای اشتغال با نرخ بالای تورم رابطهٔ معکوس دارد. به این معنا که در کوتاه مدت برای کاهش [[نرخ بیکاری]] می‌بایست نرخ بالاتر تورم را بپذیریم. در حالی که در سال ۱۹۶۸ [[میلتون فریدمن]] نشان داد که این رابطه برای بلند مدت صحیح نیست.

در حالی که مبادله کوتاه مدتی بین بیکاری و تورم وجود دارد، در بلند مدت این مبادله مشاهده نشده است. [[میلتون فریدمن]] در سال ۱٨۶۸۱۹۶۸ اظهار داشت که منحنی فیلیپس فقط در کوتاه مدت قابل استفاده است و اینکه در بلند مدت، سیاست‌های تورمی بیکاری را کاهش نخواهد داد. فریدمن سپس به درستی پیش بینی کرد که در رکود ۱۹۷۳–۱۹۷۵ تورم و بیکاری افزایش خواهد یافت. منحنی فیلیپس بلندمدت اکنون به عنوان یک خط عمودی در نرخ طبیعی بیکاری تصور می‌شود که در آن نرخ تورم تأثیری بر بیکاری ندارد. بر این اساس، منحنی فیلیپس اکنون بیش از حد ساده انگارانه تصور می‌شود، نرخ بیکاری جای خود را به پیش بینی کننده‌های دقیق تر تورم بر مبنای سرعت اقدامات عرضه پول مانند سرعت موعد پول صفر می‌دهد که در کوتاه مدت و نه در بلند مدت از بیکاری تأثیر می‌پذیرد.