امپراتوری آشور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
کاسیت تبار (بحث | مشارکتها) ←امپراتوری میانه آشور: سقوط اشور میانه |
کاسیت تبار (بحث | مشارکتها) ←امپراتوری نو آشوری: بزرگترین پادشاه این دوره و فتوحاتش |
||
خط ۱۲۸:
== امپراتوری نو آشوری ==
پس از امپراتوری «میانه آشور» قدرت آشوریها رو به سستی گذاشت، به طوریکه تا دو یا سه سده پس از امپراتوری «میانه آشور» توسط اقوام بیتمدن مورد دست درازی و غارت قرار گرفتند، تا اینکه به مرور به خودباوری رسیدند و جان دوباره گرفتند و درست در همین زمان بود که عظمت و شکوه گذشته شکوفا شد و تمدن [[میانرودان]] شکل گرفت. بزرگترین پادشاه این دوره [[تیگلات پالسر چهارم]] است که ابتدا به بابل لشکرکشی کرد که موفق شد بابلی ها و کلدانیها را شکست بدهد، سپس به قسمتهای شمالی لشکرکشی کرد که توانست قسمتهای جنوبی سرزمین آرارات را ضمیمه آشور بکند ولی موفق به فتح پایتخت آن نشد.<ref>{{پک|پیرنیا|۱۳۹۱|ک=تاریخ ایران باستان|ص=۱۱۷}}</ref>
{{تمدنهای باستانی آسیای غربی}}
[[ویل دورانت]] در [[تاریخ تمدن]] خود میگوید: حکومت آشور بنیپال که بر منطقه وسیع [[آشور]]، [[تمدن بابل|بابل]]، [[ارمنستان]]، سرزمین [[ماد]]، [[فلسطین]]، [[سوریه]]، [[فنیقیه]]، [[سومر]]، [[عیلام]] و [[مصر]] سایه انداخته بود، بدون تردید یکی از بزرگترین سازمانهای اداری بود که جهان مدیترانه یا خاور نزدیک تا آن زمان به خود دیده بود و تنها [[حمورابی]] و [[نخوطمس سوم]] بودند که قبل از آن بدینگونه دستگاه اداری، آن هم نه شبیه به آن، نزدیک شده بودند و تنها پس از آن، دستگاه اداری [[هخامنشی]] پیش از حمله اسکندر بود که توانست با آن برابری کند.
|