محمد بن حمزه فناری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵:
ابن فناری پس از آموختن مقدمات، برای ادامه تحصیل به [[مصر]] رفت و پس از چند سال به پایتخت عثمانیان درآن دوره (شهر بروسا در جنوب شرقی [[دریای مرمره]]) بازگشت.
در این دوران وی نزد امپراتور عثمانی - یلدرم بایزید- تقرب یافت و به منصب قضاوت در بروسا گمارده شد. او همچنین به عنوان مشاور سیاسی دربار [[عثمانی]] نیز فعالیت داشت.
با مرگ یلدرم بایزید و رقابت و درگیری شاهزادگان عثمانی برای دست یافتن بر تخت سلطنت،
== کتابشناسی ==
خط ۴۳:
== شهرت علمی ==
شهرت علمی ابن فناری در زمینه عرفان نظری است. وی علم عرفان نظری را به درجهای رساند که حتی کسانی که واجد شهودهای عرفانی نیستند نیز بتوانند در مورد مبانی آن تحقیق و آثار علمی تولید کنند.
از بررسی آثار وی بر
از جهتی کار او و صائن الدین ترکه اصفهانی بازگشتی به
معروفترین اثر وی که قرنها کتاب درسی حوزههای عرفانی بوده است، [[مصباح الانس]] است.
وی در این کتاب مفتاح الغیب صدرالدین قونوی را شرح داده است و از اقوال و آرای عرفای برجسته همچون [[ابن عربی]]، [[جندی]] و در درجه اول [[قونوی]] و [[فرغانی]]
ایجاد همزبانی بین فلسفه و عرفان از اهداف اصلی اوست و فناری سعی دارد تا مطالب را به صورت استدلالی و در قالبی منطقی و یا دست کم قابل پذیرش فیلسوفان ارایه دهد.<ref>مبانی و اصول عرفان نظری، سید یدالله یردان پناه، صفحهٔ ۵۱</ref>
== مرگ ==
ابن فناری در سال ۸۳۳ قمری به سفر حج رفت پس از بازگشت در ۸۳۴ قمری درگذشت و در بروسا دفن شد.
|