یک دهه قبل از۱۳۸۰ (۲۰۰۲) سخنرانی سالیانه اجلاس مشترک [[کنگره درایالات مردادمتحده ۱۳۷۳آمریکا|کنگره آمريكا]] در (اوت ۱۹۹۲) عالم سیاسی یوسف بودانسکی برگه‌ای نوشت با تیتر« تهران،[[تهران]]، [[بغداد]] و [[دمشق]]: یک محور همپیمان جدید».<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://fas.org/irp/congress/1992_rpt/bod4.htm|عنوان=Tehran, Baghdad & Damascus: The New Axis Pact}}</ref> این در حالی بود که او در موضع مدیر نیروی ویژه کنگره در خصوص تروریزم و جنگ‌های غیر کلاسیک در کنگره ایالات متحده کار می‌کرد. علی رغم اینکه او کلمه شرارت را به محور جدید نیفزوده و استفاده نکرده بود محور بودانسکی بسیار یادآور محور فروم بود. بودانسکی احساس می‌کرد این محور جدید بسیار تحول خطرناکی است. استدلال بودانسکی در یک کلام این بود که ایران، عراق و سوریه یک اتحاد سه جانبه در آستانه [[جنگ خلیج فارس|جنگ اول خلیج]] تشکیل داده‌اند، و اینکه این اتحاد یک تهدید فوری ایجاد کرده‌اند که تنها با تهاجم مجدد به عراق و سرنگونی صدام حسین می‌توان با آن مواجه شد.<ref name="ReferenceA" />
