محور شرارت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹:
== اجلاس مشترک کنگره آمریکا سال ۲۰۰۲ ==
در سخنرانی سالیانه در اجلاس مشترک کنگره در فوریه ۲۰۰۲ پرزیدنت بوش کره شمالی را رژیمی که به [[موشک بالیستیک|موشکهای بالستیک]] و سلاحهای کشتار جمعی مسلح میشود در حالیکه مردمش را گرسنگی میدهد معرفی کرد. وی همچنین در مورد ایران اظهار کرد: «در حالیکه تعداد محدودی غیر منتخب امید به آزادی مردم ایران را سرکوب میکنند، رژیم ایران به صورتی مهاجمانه بدنبال تسلیحات کشتارجمعی و صدور تروریزم است.» در مورد سه کشور بوش بهرحال مشخصاً بیشترین انتقاد را در مورد عراق کرد. وی گفت عراق به به رخ کشیدن خصومتش با [[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحده]] و حمایت از ترور ادامه میدهد. رژیم عراق طرح تولید آنتراکس ([[سیاهزخم|سیاه زخم]]) و [[عوامل عصبی|گاز اعصاب]] و [[جنگافزار هستهای|سلاح اتمی]] برای بیش از یک دهه ادامه
== دیوید فروم و واژه محور شر ==
اصطلاح محور شر به نویسنده سابق سخنرانیهای بوش دیوید فروم نسبت داده میشود که در ابتدا محور تنفر و سپس به محور شر تغییر کرد. فروم در کتاب خود ''مرد درست'' در توضیح علت و مبنای تولید اصطلاح محور شر نوشت: «ریاست جمهوری شگفت جورج دبلیو بوش. در ابتدا داستان از اواخر دسامبر ۲۰۰۱ شروع شد وقتی که رئیس نویسندگان سخنرانی مایکل گرسون به فروم مأموریت داد که برای پس زدن دولت [[صدام حسین]] در عراق مطلبی در حد چند جمله در سخنرانی سالیانه اجلاس مشترک کنگره بیاورد. فروم میگوید او شروع کرد به بازخوانی سخنرانی [[فرانکلین دلانو روزولت|فرانکلین دی روزولت]] در ۸ دسامبر ۱۹۴۱ تحت عنوان «روزی که بعنوان لکه ننگ باقی خواهد ماند» که بعد از حمله غافلگیرانه [[ژاپن]] به [[پرل هاربر]] ارائه شد. در حالیکه آمریکا برای شروع جنگ با ژاپن نیازی به متقاعد کردن کسی نداشت، روزولت تهدید بزرگتر برای ایالات متحده را از جانب [[آلمان نازی]] میدید و نیاز داشت که موضوع جنگ در دو [[اقیانوس]] را مطرح کند.
فروم در کتابش به قسمتی از سخنرانی روزولت اشاره میکند که اکنون غالباُ مورد مراجعه قرار میگیرد، «... ما نه تنها از خودمان با حداکثر توان دفاع میکنیم بلکه مطمئن میشویم که قدر و خیانت به این شکل هرگز ما را مجدداً مورد تهدید قرار ندهد.» فروم سخنرانی روزولت را به این شکل تفسیر میکند که «برای دولت پرل هاربر نه تنها یک حمله بود، بلکه یک اخطار برای آینده بود که بدترین حملات و بدتر از دیگری، حتی دشمنانی خطرناکتر.» ژاپن که کشوری با یک دهم توان صنعتی آمریکا، وابستگی به واردات مواد غذایی که هم اکنون درگیر جنگ با چین است و با بی پروایی تمام علی رغم همه این شرایط به آمریکا حمله میکند، فروم در مورد بی اعتنایی میگوید «این چیزی بود که
فروم در کتابش مینویسد که هر چه بیشتر او
فروم میگوید او سپس یک یادداشت با استدلال فوق میفرستد و برخی بی رحمیهای مرتکب شده توسط دولت عراق را متذکر میشود. او انتظار داشت که کلماتش بعنوان غیرقابل تأیید تصحیح شده و خارج شود، همانطوری که سرنوشت بسیاری از سخنرانیهای نوشته شده برای رئیس جمهوریها بوده، اما کلماتش توسط بوش تقریباً کلمه به کلمه خوانده شد، نتیجتاً بوش اصطلاح محور تنفر را به محور شرارت تغییر داد. کره شمالی به لیست اضافه شد، او میگوید، بخاطر اینکه
بعدها همسر فروم نوشتههای او را علنی کرد.<ref name="ReferenceA" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.theguardian.com/world/2002/feb/27/usa.matthewengel|عنوان=Proud wife turns 'axis of evil' speech into a resignation letter}}</ref>
== یوسف بودانسکی و محور همپیمان جدید ==
یک دهه قبل از۱۳۸۰ (۲۰۰۲) سخنرانی سالیانه اجلاس مشترک [[کنگره ایالات متحده آمریکا|کنگره
== بولتون: ورای محور شرارت ==
[[File:John_R._Bolton.png|پیوند=https://en.wikipedia.org/wiki/File:John_R._Bolton.png|قاب|جان ار بولتون]]
در ۶ مه ۲۰۰۲ معاون وزیر خارجه وقت [[جان آر. بولتون|جان ار بولتون]] تحت عنوان ''ورای محور شرارت'' یک سخنرانی داشت. در این سخنرانی او سه کشور [[کوبا]]، [[لیبی]] و [[سوریه]] را به کشورهای مطرح شده تا آن وقت اضافه کرد. دلایل ضمیمه کردن این کشورها به این گروهبندی عبارت بودند از
== انتقادات ==
ایران و عراق در جنگی طولانی در دهه ۱۹۸۰ درگیر بودهاند که در زمان سخنرانی بوش تقریباً تحت همان رهبری بودهاند، به همین دلیل عدهای را به مخالفت واداشت که بگویند دو کشور را تحت یک لوا قرار دادن گمراه کننده است. دیگران استدلال کردند که هر کدام از سه کشور «محور شرارت» مشخصههای خاص خودشان را داشتند که هم گروه کردن آنها با یکدیگر آن را ناپایدار میکند. آن اپلبوم در مورد مذاکرات پارلمانی دربارهٔ جدا دیدن کره شمالی از این گروهبندی مطالبی نوشته است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://web.archive.org/web/20070525194445/http://www.slate.com/id/2061973/|عنوان=North Korea: Threat or Menace?}}</ref>
در روزهای بعد از حمله تروریستی یازده سپتامبر کروکر و سایر مقامات بلندمرتبه وزارت خارجه آمریکا به [[ژنو]] پرواز کردند تا بصورت محرمانه با نمایندگان دولت ایران ملاقات کنند. برای چند ماه، کروکر و طرف
'''''
|