تاریخانه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تاریخانه''' مربوط به [[دوره ساسانیان]] و همچنین سده‌های ۲ و ۳ و ۵ ه‍. ق است که در شهر [[دامغان]]، خیابان ایستگاه راه آهن، جای گرفته است. این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۱۵|۱۰|۱۳۱۰|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۸۰ به‌عنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.ichto.ir/ |عنوان = سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی و گردشگری | ناشر = سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۵/۲۰۱۱}}</ref>

این مسجد نمونهٔ بسیار زیبا و کاملی از مساجد سده‌های آغازین اسلام به شمار می‌رود. شیوهٔ معماری مسجد برگرفته از [[معماری ساسانی]] است. ساختمان مسجد دربردارنده یک صحن یا حیاط مرکزی است که پیرامون آن را [[رواق]]‌های سرپوشیده در بردربر گرفته است. [[شبستان]] مسجد بر روی هجده [[ستون]] مدور (سه ردیف شش تایی) استوار شده است. این ستون‌ها یک متر و نیم قطر دارند و از نظر ویژگی‌های معماری همانند ستون‌های کاخ‌های ساسانی هستند. طاق‌های مسجد از آجر است و به طاق‌های دورهٔ پیش از اسلام، یعنی عهد ساسانی همانندی و همسانی بسیار دارد.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | سال=۱۳۷۷ | شابک=ISBN 964-459-122-4 | عنوان=تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی | تاریخ بازبینی=۱۴ مه ۲۰۱۴ | ناشر=سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت) | نام=محمد یوسف | نام خانوادگی=کیانی}}</ref>

در سمت مغرب مسجد بین ۶ دهانه و طاق، یک دهانه و طاق بزرگ‌تری به طول ۱۲/۱۴ متر و عرض ۰۳/۵ متر وجود دارد، که آثار محراب و منبر مسجد در این دهانه دیده می‌شود عرض هر یک از شش دهانه یا ایوان که در طرفین دهانه وسطی واقع شده‌اند ۳۶/۶ متر است. صحن مسجد تقریباً مربع شکل و به طول ۲۷ و عرض ۲۶ متر می‌باشد.<ref name="ReferenceB" />

در پی سده‌ها، تاریخانهٔ دامغان بارها مرمت و بازسازی شده است. [[مناره|مناره‌ای]]‌ [[آجر|آجری]] در دوره [[سلجوقیان]] به این مجموعه افزوده شده است که اکنون ۲۵ متر بلندا دارد و بدنهٔ آن با [[آجرکاری]] تزیین شده است.<ref name="ReferenceA" /> طبق کتیبهٔ کوفی مسجد، مناره به همت بختیاربن محمد، در قرن پنجم هجری احداث و به مجموعهٔ تاریخانه پیوند خورده است.<ref name="ReferenceA" />

در جنب مسجد تاریخانه سمت شمال مناری وجود دارد که با آجر ساخته شده. ارتفاع این منار ۲۶ متر است و ۸۶ پله از داخل دارد، محیط آن در پایین در حدود ۱۳ متر می‌باشد و به نسبت ارتفاع منار از سطح زمین از محیط آن کاسته می‌شود به طوریکه دور منار در بالا ۸/۶ متر است، این منار سکو ندارد و از روی زمین مدور ساخته شده. نقوشی از آجر در روی منار هست که به منزلهٔ نما و تزیین آن محسوب می‌شود، در ارتفاع ۵/۱۰ متری [[کتیبه]]‌ای از آجر به [[خط کوفی]] است به عرض ۳۰/۱ متر که فقط «الامیر السید الاجل» از آن خوانده می‌شود. آجرهایی که در ساختمان داخلی به کار رفته به قطر ۴ تا ۵/۴ سانتی‌متر و به طول و عرض ۲۲ سانتی‌متر و آجرهایی که در تزیینات خارجی مصرف شده به طول ۵/۱۷ و به عرض ۱۷ و به قطر ۵/۳ سانتی‌متر می‌باشد.<ref name="ReferenceB" />

بلندای این منار در قدیم بیشتر بوده و گویا در اثر [[زلزله]] قسمتی از بالا و کلاهک آن فروریخته است، بانی این منار [[بختیار بن محمد]] حاکم [[قومس|ایالت قومس]] و ممدوح [[منوچهری دامغانی]] است که منار [[مسجد جامع سمنان]] نیز از بناهای وی به شمار می‌رود.<ref name="ReferenceB" />