خانه ابتهاج (ارغوان): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 19632510 توسط 5.115.108.169 (بحث) برچسب: حذف منبع |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی پیوند مرده، + ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
||
خط ۳:
| نام = خانه ابتهاج (ارغوان)
| روی‌نقشه = آری
| عرض‌جغرافیایی =
| طول‌جغرافیایی =
| تصویر =House of Hushang Ebtehaj (1).JPG
| اندازه تصویر = 250
خط ۱۰:
| استان =[[استان تهران]]
| شهرستان =[[تهران]]
| بخش =
| نام محلی =
| نام‌های دیگر =
| نام‌های قدیمی =
| نوع بنا =
| سال‌های مرمت =
| کاربری =
| کاربری کنونی =
| دیرینگی =
| شماره ثبت = ۲۳۸۷۸
| تاریخ ثبت ملی = {{جلالی حروف|۲۶|۰۸|۱۳۸۷|پیوند=نه}}
| دوره ساخت اثر = پهلوی دوم
| بانی اثر =
| مالک اثر =
| مالک فعلی اثر =
| شماره ثبت یونسکو =
| تاریخ ثبت یونسکو =
| امکان بازدید =
| شماره تلفن =
| وبگاه =
| پانویس =
}}'''خانه ابتهاج (ارغوان)''' مربوط به اوایل [[دوره پهلوی دوم]] است و در [[تهران]]، خیابان فردوسی، خیابان شهید تقوی (کوشک)، کوچه شهید انوشیروانی، پلاک ۲۲ واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۲۶|۰۸|۱۳۸۷|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۲۳۸۷۸ به‌عنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://web.archive.org/web/20151023092637/http://iranshahrpedia.ir:80/
ثبت '''خانه ارغوان''' در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی است که [[هوشنگ ابتهاج]]، شعر معروف (ارغوان) خود را برای آن گفته‌است.
خانهٔ ابتهاج خانه‌ای دو طبقه با آجرهای قرمزرنگ است. این خانه زمانی محفل شاعران بوده است. اما اکنون تبدیل به دفتر یک شرکت سیمانی شده است.<ref name="tabnak">{{یادکرد وب | نشانی=http://www.tabnak.ir/fa/news/381851/خانه-ارغوان-در-بن-بست-خاطرات | عنوان=خانه ارغوان در
== درخت ارغوان ==
در حیاط خانهٔ هوشنگ ابتهاج [[درخت ارغوان|درخت ارغوانی]] وجود دارد که او شعر «ارغوان» خود را به یاد آن سروده است.<ref name="مشرق نیوز 2016" /> به‌گفتهٔ ابتهاج، زمانی که او خانه را خریده درخت ظاهراً خشکیده‌ای در حیاط خانه بوده که برخی پیشنهاد داده‌اند که او درخت را قطع کند، ولی ابتهاج در عوض از درخت مراقبت کرده و درخت دوباره جان گرفته است. ابتهاج خاطره‌ای را نقل کرده است که در زمان فروش خانه، به دلیل مهاجرت از ایران، پس از آنکه چشمش به درخت افتاده است، از آن خجالت کشیده و به سوی دیگری نگاه کرده است. ابتهاج در کتاب خاطرات ''پیر پرنیان‌اندیش'' از عشقش به این درخت نوشته است.<ref name="Mehr News Agency 2015">{{cite web | title=پاواروتی، عشق و درخت ارغوان خانه هوشنگ ابتهاج | website=Mehr News Agency | date=2015-02-01 | url=http://www.mehrnews.com/news/2472659/ | language=fa | accessdate=2017-04-11}}</ref> در سال ۲۰۱۲ میلادی پیش از آنکه ابتهاج شعر ارغوان را در [[دانشگاه یوسی‌ال‌ای]] بخواند، دربارهٔ این درخت می‌گوید که همزمان با فرزندانش رشد کرده و تأثیر شگرفی بر او گذارده است.<ref name="مشرق نیوز 2016">{{cite web | title=زیر سایه ارغوان در خانه هوشنگ ابتهاج | website=مشرق نیوز | date=2016-08-28 | url=http://www.mashreghnews.ir/news/623990/زیر-سایه-ارغوان-در-خانه-هوشنگ-ابتهاج | language=fa | accessdate=2017-04-11}}</ref> به گزارش تابناک، کارشناسان میراث فرهنگی به دلیل محبوبیت این درخت، نام ارغوان را برای خانه در هنگام ثبت آن انتخاب کردند.<ref name="tabnak" />
== نشانی ==
تهران، [[خیابان فردوسی]]، خ شهید تقوی، انتهای کوچهٔ شهید انوشیروانی، پلاک ۲۲.
== نگارخانه ==
<gallery>
سطر ۴۶ ⟵ ۴۹:
House of Hushang Ebtehaj (6).JPG|خانهٔ هوشنگ ابتهاج اکنون دفتر یک شرکت سیمانی است.
</gallery>
== جستارهای وابسته ==
* [[فهرست آثار ملی ایران]]
| |||