آندره‌آ پیرلو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
LetsDoItBot (بحث | مشارکت‌ها)
تمیزکاری، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB
خط ۴۱:
'''آندره‌آ پیرلو''' {{ایتالیایی|Andrea Pirlo}} [[هافبک]] خلاق و بازیساز ایتالیاییست که هم اکنون برای باشگاه [[نیویورک سیتی]] بازی می‌کند. وی به بازی سازی و ضربه‌های آزاد استثنائی شهرت دارد.
 
پیرلو که همراه با [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]] نایب قهرمانی در [[یورو ۲۰۱۲]] و قهرمانی در [[جام جهانی ۲۰۰۶]] را در کارنامه دارد. در حال حاضر هافبک دفاعی بازیساز تیم نیویورک سیتی است. او به خاطر تکنیک، دریبل، دید عالی، تخصص عالی در ضربات آزاد و شوت و پاس‌های بلند و دقیق تحسین شده است. هم تیمی‌هایش در [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]] به او لقب معمار را داده‌اند زیراپاس‌های دقیق او سبب گل‌های فراوانی برای تیم ملی شده است؛ و در ده سال حضورش در تیم میلان، که به قول خودش «نه سال از آن ده سال فوق العادهفوق‌العاده بودند.» به او لقب [[مترونوم]] داده بودند. زیرا مانند مترونوم در موسیقی که سرعت نواخت آهنگ را تنظیم می‌کند، پیرلو کسی بود که آهنگ حرکت تیم را تنظیم می‌کرد.
 
== اوایل زندگی ==
خط ۴۷:
 
== تیم‌های باشگاهی ==
پیرلو در سال ۱۹۹۵ و در مقابل [[باشگاه فوتبال رجینا|رجینا]] اولین بازی خودش برای تیم برشا را انجام داد و کارش را با نقش هافبک هجومی آغاز کرد ولی در برشا و زیر نظر [[کارلو مازونه]] (Carlo Mazzone) سرمربی [[باشگاه فوتبال برشا|برشا]] به هافبک دفاعی بازیساز _ یا اصطلاحااصطلاحاً در پست [[رجیستا]] که در ایتالیایی به معنی کارگردان است _ تبدیل شد و [[روبرتو باجو]] نقش هافبک تهاجمی را بر عهده گرفت. شاید قابل توجه‌ترین پاس او در برشا دادن پاس بلندش به روبرتو باجو بود که سبب گل تساوی روبرتو باجو در ورزشگاه دله ال پی تورین و مقابل یوونتوس شد.
 
=== اینتر ===
بعد از پیوستن به تیم اصلی، توسط مربی وقت، [[باشگاه فوتبال اینتر میلان|اینتر]] [[میرکا لوچسکو]] (Mircea Lucescu)، به اینتر آورده شد. [[ماسیمو موراتی]] در آن فصل(۹۹–۱۹۹۸) چهار بار مربی تیم را عوض کرد و به ترتیب [[جیجی سیمونی]] میرکا لوچسکو [[لوچانو کاستلینی|لوچیانو کاستلینی]] و [[روی هاجسون]] را برای این پست انتخاب کرد که نتیجه ینتیجهٔ آن کسب مقام هشتمی سری آ بود. فصل بعد او به توصیه [[مارچلو لیپی]] سرمربی جدید اینتر به طور قرضی به رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت؛ ولی پس از بازگشتش، لیپی دو هفته بعد از اینتر اخراج شد و جانشینش مارکو تاردلی، با اینکه پیرلو را به خوبی می‌شناخت و مربی او در تیم زیر ۲۱ سال و تیم المپیک ایتالیا بود، اصلاً به او بازی نمی‌داد. در این فصل فقط چهار بار برای اینتر بازی کرد و نیم فصل دوم را در تیم قبلی اش، برشا، به صورت قرضی گذراند.
 
=== میلان ===
[[پرونده:Andrea Pirlo 2008.jpg|190px|راست|بندانگشتی]]
بعد از سه فصل نه چندان خوب در اینتر، پیرلو در ازای 12۱۲ میلیارد [[لیر ایتالیا|لیر]] (9،6۹٬۶ میلیون یورو) و گولی مین پیترو آرژانتینی (Guly) به تیم رقیب و همشهری؛ [[باشگاه فوتبال آ.ث. میلان|آث میلان]] پیوست. مبلغ قرارداد بود. در این بین چندین معاوضهٔ دیگر هم انجام شد که شامل انتقال [[کریستیان بروکی]] به میلان در ازای [[درزن برنکیچ]] (Dražen Brnčić) و تعویض [[متیو بوگانی]] (Paolo Ginestra) در اینتر به جای [[پائولو گینسترا]] (Matteo Bogan) در میلان بود.
 
در میلان و زیر نظر [[کارلو آنجلوتی]] او راه خود را پیدا کرد و به یکی از بهترین بازی سازهای دفاعی جهان و یکی از بهترین ضربات آزاد جهان تبدیل شد. در میلان ۲ بار قهرمانی سری آ در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۱ و جزئی جدانشدنی از هافبک‌های تیم میلان بود که قهرمانی در جام قهرمانی اروپا در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ رسیدند. در ۲۰۰۵ او دومین بازیساز برتر جام باشگاه‌های اروپا بود که با چهار پاس گل نقش عمده‌ای در رسیدن به فینال آن جام راداشت. هر چند با از دست دادن پنالتی اش و گرفته شدن شوتش توسط [[یرژی دودک]]، ستارهٔ فراموش شدهٔ آن جام به حساب آمد.
خط ۱۱۷:
{{تیم سال سری آ - فصل ۱۲–۲۰۱۱}}
{{تیم سال سری آ - فصل ۱۳–۲۰۱۲}}
{{تیم سال سری آ - فصل ۱۴-۲۰۱۳۱۴–۲۰۱۳}}
{{تیم سال سری آ - فصل ۱۵-۲۰۱۴۱۵–۲۰۱۴}}
{{تیم منتخب جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲}}
{{بازیکن سال سری آ}}