ژیمناستیک ریتمیک: تفاوت میان نسخه‌ها

در مسابقات انفرادی، شرکت کنندگان با ۴ یا ۵ وسیله چند برنامه اجرا می‌کنند و در مسابقات تیمی، تیمهای ۵ نفره یک بار با میل برنامه اجرا می‌کنند و یک بار به این صورت که دو نفر از آنها به حلقه و سه نفر به روبان مجهز هستند. در برنامه‌های گروهی، کار بر اساس قابلیتهای ورزشکاران در انجام حرکات هماهنگ و هم گامهم‌گام و توانایی آنها در به کار بردن ابزارها ارزش گذاری می‌شود. هرقدر بده بستان بین ورزشکاران بیشتر باشد، تماشاگران بیشتر محو زیبایی، هیجان و مهارت گروه می‌شوند.

یکی از برتری‌های این رشته ورزشی به دست آوردن توانایی‌های اولیه در شناخت ریتم و اجرای حرکات موزون مانند: انعطاف پذیری،انعطاف‌پذیری، حفظ تعادل، قدرت بدنی، چالاکی و هماهنگی بین حرکات دست و چشم است که می‌تواند در ورزشهای دیگر نیز بسیار کارآمد باشد. با تعلیم صحیح، قابلیتهای کودکانی که در کلاسهای معتبر ژیمناستیک ریتمیک شرکت می‌کنند بسیار افزایش می‌یابد

کودک در حین آموزش یاد می‌گیردیادمی‌گیرد که اگر کاری را با قانون و آداب خاصی انجام دهد، موفق خواهد شد و رسیدن به این برنامه به انضباط نیاز دارد. مفرح بودن این ورزش، خود بهترین مشوق برای ادامه دادن منظم آن خواهد بود.

[[حلقه]] از چوب یا پلاستیک ساخته می‌شود و محکم و غیر قابلغیرقابل انعطاف است. قطر داخلی آن بین ۸۰ تا ۹۰ سانتیمتر و وزن آن حداقل ۳۰۰ گرم است. مقطع حلقه می‌تواند به اشکال مختلف باشد، از جمله دایره، مربع، لوزی وغیره. حلقه، معرف یک فضا است و این فضا باید تا حد امکان توسط ژیمناست، که در درون آن حرکت می‌کند، به کار گرفته شود. به کار بردن حلقه باید همراه با تغییر مکان مداوم جای دست بر روی آن باشد و شکل حلقه اجرای حرکاتی چون غلطیدن، معلق و وارو زدن و حرکاتی چون طناب زدن را می‌طلبد. اصل مهم دراین حرکات، هماهنگی صحیح و دقیق حرکات است.

میل‌ها از چوب یا پلاستیک ساخته می‌شوند و طول آنها بین ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و وزن هرکدام حداقل ۱۵۰ گرم است. میل از سه قسمت بدنه (قسمت پیازی شکل)، گردن (قسمت باریک) و سر (قسمت کروی کوچک) تشکیل شده‌است. قطر قسمت سر نباید از ۳ سانتمتر بیشتر باشد. ژیمناست از میل‌ها برای انجام حرکات نامتقارن چون چرخاندن، پرتاب کردن و گرفتن و تمام حرکات تردستانه ممکن استفاده و آنها را با فیگورهای ژیمناستیک ترکیب می‌کند. تمرین و اجرای برنامه با میل احتیاج به حس بسیار تقویت شده ریتم، زمان بندی،زمان‌بندی، هماهنگی حواس و دقت فراوان دارد. بیش تر ورزشکارانی که قدرت دست راست و چپ آن‌ها یکسان است، معمولاً از میل استفاده می‌کنند.

روبان از پارچه ساتن یا هر نوع پارچه آهار نخورده و لغزان ساخته می‌شود. عرض آن بین ۴ تا ۶ سانتیمتر و طول آن حداقل ۶ متر است و وزن روبان حداقل ۳۵ گرم است. این بخش باید یک سره باشد و قسمت انتهایی آن برای اتصال به حلقه دسته می‌تواند تاب بخورد. یک لبه محکم کننده حداکثر ۵ سانتیمتری، می‌تواند داخل دو لایه سر آزاد روبان قرار بگیرد تا انجام حرکات را ساده ترساده‌تر کند. روبان ابزاری بلند و سبک است و می‌توان آنرا به هرسو پرتاب نمود. حرکات زیبای آن با ساختن فرمها و اشکال در فضا به وجود می‌آید. پرواز آن در هوا اشکال و تصاویری از هر نوع ممکن و هر اندازه‌ای به وجود می‌آورد و می‌تواند تداعی کننده ریتم‌های مختلف موسیقی و حرکت ورزشکار باشد. حرکات حلزونی، ماری و پرتاب‌ها از جمله حرکات اصلی کار با ربات هستند.<ref>{{یادکرد وب

* [http://www.fig-gymnastics.com/ Fédération Internationale de Gymnastique] {{en icon}} / {{Fr icon}}