ویکی‌پدیا

مایمو: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
جز اصلاح نویسه عربی، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB
خط ۲:
{{ترجمه}}
 
'''میمو''' یا مایمو (به انگلیسی: '''MIMO''' ) با تلفظ انگلیسی '''میمو''' - me-moh moh،<ref>{{یادکرد وب|نشانی = https://secure.wikimedia.org/wikipedia/en/wiki/MIMO |عنوان = ویکی پدیایویکی‌پدیای انگلیسی}}</ref>، که عبارت اختصاری چند ورودی - چند خروجی ('''Multiple Input - Multiple Output''') است، یک فناوری انتشار امواج (آنتن) برای سیستم‌های مخابراتی [[باند بی‌سیم|بی‌سیم]] است، بدین صورت که در هر دو طرف فرستنده و گیرنده از چند آنتن استفاده می‌شود. سیگنال هایسیگنال‌های ارسالی در انتهای مدار مخابراتی با هم ترکیب می‌شوند تا خطا به حداقل رسیده، سرعت انتقال اطلاعات به بیشینه، افزایش پیدا کند. دقت کنید که واژه هایواژه‌های ''ورودی'' و ''خروجی'' در عنوان مقاله، به [[کانال]] رادیویی حامل پیام بر می گردد،می‌گردد، نه به سیستم شامل آنتن هاآنتن‌ها.
فناوری مایمو، با افزودن چشمگیر گذردهی داده هاداده‌ها (data throughput) و برد لینک مخابراتی، آن هم بدون نیاز به پهنای باند یا توان ارسالی اضافی، جایگاه ویژه ای در مخابرات [[باند بی‌سیم|بی‌سیم]] یافته است. دستیابی مایمو به این امر، بوسیلۀبوسیلهٔ [[بازدهی طیفی]] [[(spectral efficiency)]] بالاتر (تعداد بیت هایبیت‌های بیشتر در هر ثانیه در هر هرتز از پهنای باند) و قابلیت اطمینان ارتباط است. به سبب این ویژگی ها،ویژگی‌ها، مایمو بخش مهمی از استاندارد هایاستانداردهای مخابرات بی سیمبی‌سیم گشته است. به عنوان مثال استاندارد هاییاستانداردهایی مانند [[IEEE ۸۰۲802.۱۱n11n]] (وای فای Wifi) و [[۴G]] و [[۳GPP Long Term Evolution]] و [[وای‌مکس]] و [[Evolved HSPA|HSPA+]] از این فناوری بهره می برندمی‌برند. همچنین، فناوری مایمو شروع به سازگاری با سیستم هایسیستم‌های ارتباطی غیر بی سیم،بی‌سیم، نموده است. برای نمونه، استاندارد [[ITU-T G.۹۹۶۳]]، استانداردی نو، برای شبکۀشبکهٔ خانگی است که یک سیستم ارتباطی خط قدرت را تعریف می کندمی‌کند که از فنون مایمو برای ارسال چند سیگنال، روی سیم هایسیم‌های جریان متناوب (فاز و نول و زمین) بهره می بردمی‌برد.
 
== پیشینۀپیشینهٔ مایمو ==
=== فناوری هایفناوری‌های بنیادی پیشین ===
اندیشه هایاندیشه‌های نخستین در این زمینه به تلاش هایتلاش‌های A.R. Kaye و D.A. George در سال ۱۹۷۰ و W. van Etten در سال هایسال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ میلادی بر می گرددمی‌گردد. Jack Winters و Jack Salz در سال هایسال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶<ref>J. Salz, “Digital transmission over cross-coupled linear channels,” AT&T Technical Journal, vol. 64, no. 6, pp. 1147-1159, July–August 1985.</ref> و در [[آزمایشگاه‌های بل|آزمایشگاه هایآزمایشگاه‌های Bell]] چندین مقاله پیرامون کاربرد هایکاربردهای [[شكلدهيشکلدهی پرتو]] به چاپ رساندند.
 
=== بنیان ===
در سال ۱۹۹۳ [[Arogyaswami Paulraj]] و [[تامس کیلات]] مفهوم [[مالتی پلکس فاصله ای]] [[spatial multiplexing]] (به اختصار اس ام SM) را با بهره گیریبهره‌گیری از مایمو پیشنهاد دادند. شماره ثبت اختراع آنها، ۵٬۳۴۵٬۵۹۹ با موضوع مالتی پلکس فضایی، در سال ۱۹۹۴ صادر شده است<ref>[http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-Parser?Sect2=PTO1&Sect2=HITOFF&p=1&u=%2Fnetahtml%2FPTO%2Fsearch-bool.html&r=1&f=G&l=50&d=PALL&RefSrch=yes&Query=PN%2F5345599 United States Patent: 5345599<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> و بر پخش بی سیمبی‌سیم تکیه دارد. در سال ۱۹۹۶، Greg Raleigh و [[Gerard J. Foschini]] با ارائۀ شیوهارائهٔ هایشیوه‌های نوین و کارآمد خود، پیکره ای را پیشنهاد کردند که شامل مجموعه ای از چند آنتن در فرستنده بود تا توسط آن گذردهی داده هاداده‌ها به طور کارآمدی، افزایش یابد. مجموعۀمجموعهٔ آزمایشگاهی بل در سال ۱۹۹۸، نخستین جایی بود که نمونۀنمونهٔ آزمایشگاهی مالتی پلکس فضایی را به نمایش گذاشت و نشان داد که مالتی پلکس فضایی، یک فناوری بنیادی، برای بهبود کارکرد سیستم هایسیستم‌های مخابراتی مایمو است.<ref>G. D. Golden, G. J. Foschini, R. A. Valenzuela, and P. W. Wolniansky, “Detection algorithm and initial laboratory results using V-BLAST space–time communication architecture,” Electron. Lett. , vol. 35, pp. ~14–16, Jan. 1999.</ref>
=== استاندارد های بی سیم ===
از جنبه ی تجاری، در سال ۲۰۰۱، [[شرکت Iospan Wireless]] نخستین سیستم تجاری ای را پدید آورد که از مایمو به همراه فناوری [[تقسیم فرکانس متعامد با دسترسی چند گانه]] ([[اُ اف دی ام آ OFDMA]]) بهره می گرفت (MIMO-OFDMA). فناوری Iospan، هم از کدگذاری گونه گون (diversity coding) و هم از مالتی پلکس فضایی، پشتیبانی می کند. در سال ۲۰۰۵، شرکت Airgo Networks، پیشگامانه به پیاده سازی [[IEEE ۸۰۲.۱۱n]] پرداخت. به دنبال آن در سال ۲۰۰۶، چندین شرکت (از جمله [[اینتل|Intel]]، [[برودکام]] و [[مارول|Marvell]])، بر پایۀ یک پیش استاندارد برای استاندارد وای فای ۸۰۲.۱۱n، یک راه حل مایمو-OFDM عرضه نمودند. همچنین در سال ۲۰۰۶، شرکت های گوناگونی (Beceem Communications، Samsung، Runcom Technologies، etc)، به گسترش راه حل هایی بر پایۀ مایمو-OFDMA برای استاندارد [[IEEE ۸۰۲.۱۶e]]، پرداختند که یک استاندارد پهن باند وای مکس برای تلفن های همراه است. همۀ سیستم های [[۴G]] آینده نیز، مایمو را به خدمت خواهند گرفت. چندین گروه پژوهشی نمونه های اولیه ای با بیش از ۱ گیگا بیت بر ثانیه به نمایش گذارده اند.▼
 
=== استانداردهای بی‌سیم ===
== کارکرد های مایمو ==▼
▲از جنبه یجنبهٔ تجاری، در سال ۲۰۰۱، [[شرکت Iospan Wireless]] نخستین سیستم تجاری ای را پدید آوردپدیدآورد که از مایمو به همراه فناوری [[تقسیم فرکانس متعامد با دسترسی چند گانه]] ([[اُ اف دی ام آ OFDMA]]) بهره می گرفتمی‌گرفت (MIMO-OFDMA). فناوری Iospan، هم از کدگذاری گونه گون (diversity coding) و هم از مالتی پلکس فضایی، پشتیبانی می کندمی‌کند. در سال ۲۰۰۵، شرکت Airgo Networks، پیشگامانه به پیاده سازیپیاده‌سازی [[IEEE ۸۰۲802.۱۱n11n]] پرداخت. به دنبال آن در سال ۲۰۰۶، چندین شرکت (از جمله [[اینتل|Intel]]، [[برودکام]] و [[مارول|Marvell]])، بر پایۀپایهٔ یک پیش استاندارد برای استاندارد وای فای ۸۰۲.۱۱n،۸۰۲٫۱۱n، یک راه حل مایمو-OFDM عرضه نمودند. همچنین در سال ۲۰۰۶، شرکت هایشرکت‌های گوناگونی (Beceem Communications،Communications, Samsung،Samsung, Runcom Technologies،Technologies, etc)، به گسترش راه حل هاییحل‌هایی بر پایۀپایهٔ مایمو-OFDMA برای استاندارد [[IEEE ۸۰۲802.۱۶e16e]]، پرداختند که یک استاندارد پهن باند وای مکس برای تلفن هایتلفن‌های همراه است. همۀ سیستمهمهٔ هایسیستم‌های [[۴G]] آینده نیز، مایمو را به خدمت خواهند گرفت. چندین گروه پژوهشی نمونه هاینمونه‌های اولیه ای با بیش از ۱ گیگا بیت بر ثانیه به نمایش گذارده اندگذارده‌اند.
کارکرد های مایمو را می توان به سه گروه، تقسیم کرد، [[پیش کدگذاری (precoding)]]، [[مالتی پلکس فاصله ای(spatial multiplexing)]] یا SM، و [[کدگذاری گونه گون (diversity coding)]].▼
 
▲== کارکرد هایکارکردهای مایمو ==
'''[[پیش کدگذاری (Precoding)]]''' در تعریفی ظریف، می توان آن را [[beamforming]] چند جریانه، معرفی کرد. اما به بیان کلی تر، پیش کد گذاری را می توان، همۀ پردازش فاصله ای دانست که در فرستنده رخ می دهد. در بیم فورمینگ (تک لایه)، سیگنالی یکسان، از سوی تک تک آنتن ها فرستاده می شود که این سیگنال، دارای فاز (و گاهی بهره) مناسب است و به گونه ای وزن دهی (weighting) می شود که توان سیگنال در ورودی گیرنده، بیشینه باشد. از مزاياي استفاده از بیم فورمینگ، افزایش بهرۀ سیگنال دریافتی، با مجموع گرفتن از سیگنال های آنتن های گوناگون، و کاهش اثر محو شدگي چند مسیره (multipath fading)، است. بیم فورمینگ، در نبود پخش شدگی (scattering)، الگوی جهتی بسیار خوبی است، اما در حالت کلی، ستون های (beams) قرار دادی سلولی، تقارن و همسانی خوبی ندارند. هنگامی که گیرنده دارای چندین آنتن است، بیم فورمینگ ارسالی، نمی تواند هم زمان، سطح سیگنال را در همۀ آنتن های گیرنده، بیشینه کند و برای همین، پیش کد گذاری با جریان چند گانه، به کار برده می شود. توجه داشته باشید که پیش کد گذاری، نیازمند آگاهی از [[اطلاعات حالت کانال]] [[(channel state information)]] یا به اختصار (CSI)، در فرستنده است.▼
▲کارکرد هایکارکردهای مایمو را می توانمی‌توان به سه گروه، تقسیم کرد، [[پیش کدگذاری (precoding)]]، [[مالتی پلکس فاصله ای(spatial multiplexing)]] یا SM، و [[کدگذاری گونه گون (diversity coding)]].
 
▲'''[[پیش کدگذاری (Precoding)]]''' در تعریفی ظریف، می توانمی‌توان آن را [[beamforming]] چند جریانه، معرفی کرد. اما به بیان کلی تر، پیش کد گذاری را می توان،می‌توان، همۀهمهٔ پردازش فاصله ای دانست که در فرستنده رخ می دهدمی‌دهد. در بیم فورمینگ (تک لایه)، سیگنالی یکسان، از سوی تک تک آنتن هاآنتن‌ها فرستاده می شودمی‌شود که این سیگنال، دارای فاز (و گاهی بهره) مناسب است و به گونه ای وزن دهی (weighting) می شودمی‌شود که توان سیگنال در ورودی گیرنده، بیشینه باشد. از مزايايمزایای استفاده از بیم فورمینگ، افزایش بهرۀبهرهٔ سیگنال دریافتی، با مجموع گرفتن از سیگنالسیگنال‌های های آنتن هایآنتن‌های گوناگون، و کاهش اثر محو شدگيشدگی چند مسیره (multipath fading)، است. بیم فورمینگ، در نبود پخش شدگی (scattering)، الگوی جهتی بسیار خوبی است، اما در حالت کلی، ستون هایستون‌های (beams) قرار دادی سلولی، تقارن و همسانی خوبی ندارند. هنگامی که گیرنده دارای چندین آنتن است، بیم فورمینگ ارسالی، نمینمی‌تواند تواند هم زمان،هم‌زمان، سطح سیگنال را در همۀهمهٔ آنتن هایآنتن‌های گیرنده، بیشینه کند و برای همین، پیش کد گذاری با جریان چند گانه، به کار برده می شودمی‌شود. توجه داشته باشید که پیش کد گذاری، نیازمند آگاهی از [[اطلاعات حالت کانال]] [[(channel state information)]] یا به اختصار (CSI)، در فرستنده است.
'''[[مالتی پلکس فاصله ای (Spatial multiplexing)]]''' نیازمند پیکره بندی مایمو است. در مالتی پلکس فاصله ای، یک سیگنال با نرخ بالا، به جریان های موجی دارای نرخ کوچک تر، تقسیم می شود و هر کدام از آن جریان ها، از سوی آنتن متفاوتی و درون کانال فرکانسی مشترک، فرستاده می شود. اگر این سیگنال ها، با تأثیر به اندازۀ کافی متفاوت، به گیرنده برسند، گیرنده می تواند این جریان های موجی را، (تقریباً) به صورت کانال های موازی جدا، در نظر بگیرد. مالتی پلکس فاصله ای، فنی بسیار کارآمد، در افزودن گنجایش کانال، برای نسبت های بزرگ سیگنال به نویز (SNR) است. بیشینه شمار جریان های موجی فاصله ای، بوسیلۀ کمینه شمار آنتن ها در فرستنده یا گیرنده، محدود می شود. می توان مالتی پلکس فاصله ای را، بدون آگاهی از چگونگی کانال انتقال، به کار گرفت. همچنین، می توان مالتی پلکس فاصله ای را، برای ارسال هم زمان، به گیرنده های گوناگون، به کار گرفت که نام این کار، [[تقسیم فضا با دسترسی چند گانه (space-division multiple access)]] است. به کمک برنامه ریزی گیرنده ها، با اثر های مکانی متفاوت، می توان از تفکیک خوب جریان ها، خاطر جمع بود. ▼
 
▲'''[[مالتی پلکس فاصله ای (Spatial multiplexing)]]''' نیازمند پیکره بندی مایمو است. در مالتی پلکس فاصله ای، یک سیگنال با نرخ بالا، به جریان هایجریان‌های موجی دارای نرخ کوچک تر،کوچک‌تر، تقسیم می شودمی‌شود و هر کدام از آن جریان ها،جریان‌ها، از سوی آنتن متفاوتی و درون کانال فرکانسی مشترک، فرستاده می شودمی‌شود. اگر این سیگنال ها،سیگنال‌ها، با تأثیر به اندازۀاندازهٔ کافی متفاوت، به گیرنده برسند، گیرنده می تواندمی‌تواند این جریان هایجریان‌های موجی را، (تقریباً) به صورت کانال هایکانال‌های موازی جدا، در نظر بگیرد. مالتی پلکس فاصله ای، فنی بسیار کارآمد، در افزودن گنجایش کانال، برای نسبت هاینسبت‌های بزرگ سیگنال به نویز (SNR) است. بیشینه شمار جریان هایجریان‌های موجی فاصله ای، بوسیلۀبوسیلهٔ کمینه شمار آنتن هاآنتن‌ها در فرستنده یا گیرنده، محدود می شودمی‌شود. می توانمی‌توان مالتی پلکس فاصله ای را، بدون آگاهی از چگونگی کانال انتقال، به کار گرفت. همچنین، می توانمی‌توان مالتی پلکس فاصله ای را، برای ارسال هم زمان،هم‌زمان، به گیرنده هایگیرنده‌های گوناگون، به کار گرفت که نام این کار، [[تقسیم فضا با دسترسی چند گانه (space-division multiple access)]] است. به کمک برنامهبرنامه‌ریزی ریزی گیرنده ها،گیرنده‌ها، با اثر هایاثرهای مکانی متفاوت، می توانمی‌توان از تفکیک خوب جریان ها،جریان‌ها، خاطر جمع بود.
'''[[کد گذای گونه گون (Diversity Coding)]]''' این شیوه را هنگامی به کار می گیریم، که [[آگاهی از چگونگی کانال|آگاهی از کانال]] [[آگاهی از چگونگی کانال|(channel knowledge)]] در فرستنده، وجود ندارد. در شیوه های گونه گون (diversity)، یک جریان موجی یکه (بر خلاف جریان های چند گانه، در مالتی پلکس فاصله ای)، فرستاده می شود، اما سیگنال، با بهره گیری از شیوه هایی، کد می شود، که به آن [[کد گذاری مکان-زمان]] [[کد گذاری مکان-زمان|(space-time coding)]]، می گویند. در این شیوه، سیگنال از سوی هر آنتن فرستنده، با کد گذاری کاملاً یا تقریباً متعامد، گسیل می شود. کد گذاری گونه گون، از محوشدگی (fading) نابسته(مستقل) ای که در پیوند های (links) آنتن های چند گانه وجود دارد، برای افزایش گوناگونی سیگنال، بهره برداری می کند. از آنجا که هیچ آگاهی از چگونگی کانال وجود ندارد، هیچ بیم فورمینگ یا [[بهرۀ چیدمان]] [[بهرۀ آرایه|(array gain)]]، از سوی کد گذاری گونه گون، در کار نیست.▼
همچنین، هنگامی که آگاهی از چگونگی کانال، در فرستنده، وجود دارد، مالتی پلکس فاصله ای می تواند با پیش کد گذاری ترکیب شود، یا هنگامی که از کیفیت کد گشایی، مطمئن نیستیم، می تواند با کد گذاری گونه گون ترکیب شود.▼
 
▲'''[[کد گذای گونه گون (Diversity Coding)]]''' این شیوه را هنگامی به کار می گیریم،می‌گیریم، که [[آگاهی از چگونگی کانال|آگاهی از کانال]] [[آگاهی از چگونگی کانال|(channel knowledge)]] در فرستنده، وجود ندارد. در شیوه هایشیوه‌های گونه گون (diversity)، یک جریان موجی یکه (بر خلاف جریان هایجریان‌های چند گانه، در مالتی پلکس فاصله ای)، فرستاده می شود،می‌شود، اما سیگنال، با بهره گیریبهره‌گیری از شیوه هایی،شیوه‌هایی، کد می شود،می‌شود، که به آن [[کد گذاری مکان-زمان]] [[کد گذاری مکان-زمان|(space-time coding)]]، می گویندمی‌گویند. در این شیوه، سیگنال از سوی هر آنتن فرستنده، با کد گذاری کاملاً یا تقریباً متعامد، گسیل می شودمی‌شود. کد گذاری گونه گون، از محوشدگی (fading) نابسته (مستقل) ای که در پیوند هایپیوندهای (links) آنتن هایآنتن‌های چند گانه وجود دارد، برای افزایش گوناگونی سیگنال، بهره برداری میبهره‌برداری کندمی‌کند. از آنجا که هیچ آگاهی از چگونگی کانال وجود ندارد، هیچ بیم فورمینگ یا [[بهرۀ چیدمان]] [[بهرۀ آرایه|(array gain)]]، از سوی کد گذاری گونه گون، در کار نیست.
== گونه های مایمو ==▼
▲همچنین، هنگامی که آگاهی از چگونگی کانال، در فرستنده، وجود دارد، مالتی پلکس فاصله ای می تواندمی‌تواند با پیش کد گذاری ترکیب شود، یا هنگامی که از کیفیت کد گشایی، مطمئن نیستیم، می تواندمی‌تواند با کد گذاری گونه گون ترکیب شود.
=== گونه های آنتن آرایه ای ===▼
 
تا کنون [فوریۀ ۲۰۱۱]، فناوری مایموی چند آنتنه (یا مایموی تک کاربره)، توسعۀ زیادی یافته است و در قالب برخی استاندارد ها، مانند محصولات ۸۰۲.۱۱n، پیاده سازی شده است.▼
▲== گونه هایگونه‌های مایمو ==
* [[تک ورودی و تک خروجی|تک ورودی و تک خروجی (SISO)]]/تک ورودی و چند خروجی (SIMO)/چند ورودی و تک خروجی (MISO)، زیر گروه هایی از مایمو هستند.▼
▲=== گونه هایگونه‌های آنتن آرایه ای ===
▲تا کنون [فوریۀ ۲۰۱۱]، فناوری مایموی چند آنتنه (یا مایموی تک کاربره)، توسعۀتوسعهٔ زیادی یافته است و در قالب برخی استاندارد ها،استانداردها، مانند محصولات ۸۰۲.۱۱n، پیاده۸۰۲٫۱۱n، سازیپیاده‌سازی شده است.
▲* [[تک ورودی و تک خروجی|تک ورودی و تک خروجی (SISO)]]/تک ورودی و چند خروجی (SIMO)/چند ورودی و تک خروجی (MISO)، زیر گروه هاییگروه‌هایی از مایمو هستند.
** چند ورودی و تک خروجی (MISO) این حالت هنگامی است که گیرنده، تنها یک آنتن داشته باشد.
** تک ورودی و چند خروجی (SIMO) این حالت هنگامی است که فرستنده، تنها یک آنتن داشته باشد.
** [[تک ورودی و تک خروجی]] (SISO) یک سیستم رادیویی است که در آن، نه فرستنده و نه گیرنده، هیچ کدامهیچ‌کدام چند آنتنه، نیستند.
* شیوه هایشیوه‌های پایه ای تک کاربره برای مایمو
** [[مکان-زمان لایه ای آزمایشگاه هایآزمایشگاه‌های بل|مکان-زمان لایه ای آزمایشگاه هایآزمایشگاه‌های بل (BLASTبلست)]]، Gerard. J. Foschini (سال ۱۹۹۶)
** کنترل نرخ به ازای هر آنتن (PARC)، کار Varanasi و Guess (سال ۱۹۹۸) و Chung و Huang و Lozano (سال ۲۰۰۱)
** کنترل نرخ انتخابی به ازای هر آنتن (SPARC)، کار Ericsson (سال ۲۰۰۴)
* برخی محدودیت‌ها
 
** فضای فیزیکی آنتن ها،آنتن‌ها، بزرگ انتخاب می شودمی‌شود.▼
* برخی محدودیت ها
[[طول موج هایموج‌های]] چند گانه، در ایستگاه اصلی. برای گوشی هاگوشی‌ها (hand sets) در مورد جدایی آنتن هاآنتن‌ها در گیرنده، واقعاً محدودیت وجود دارد، گرچه طراحی پیشرفته برای آنتن هاآنتن‌ها و الگوریتم ها،الگوریتم‌ها، در جریان است. ''رجوع کنید به:[[ارتباطات پیشرفتۀ مایمو|مایموی پیشرفته]]▼
▲** فضای فیزیکی آنتن ها، بزرگ انتخاب می شود.
▲[[طول موج های]] چند گانه، در ایستگاه اصلی. برای گوشی ها (hand sets) در مورد جدایی آنتن ها در گیرنده، واقعاً محدودیت وجود دارد، گرچه طراحی پیشرفته برای آنتن ها و الگوریتم ها، در جریان است. ''رجوع کنید به:[[ارتباطات پیشرفتۀ مایمو|مایموی پیشرفته]]
''
 
=== گونه هایگونه‌های چند کاربره ===
{{اصلی|Multi-user MIMO}}
به تازگی، پژوهش هاپژوهش‌ها پیرامون فناوری مایموی چند کاربره، در حال ظهور بوده است. در حالیکه مایموی تمام کاربره (full multi-user MIMO)، (یا مایموی شبکه)، می تواندمی‌تواند پتانسیل بیشتری داشته باشد، اما پژوهش هاپژوهش‌ها بر روی فناوری مایموی نیمه کاربره (partial multi-user MIMO) (یا مایموی چند کاربره و چند آنتنه)، به سبب کاربرد آن، بیشتر بوده است.
* [[MIMO چندکاربره|مایموی چند کاربره (MU-MIMO)]] یکی از فناوری هاییفناوری‌هایی است که نامزد به کار گیری در استاندارد هایاستانداردهای اخیر [[۳GPP]] و [[وای مکس|WiMAX]] بوده است و به سبب ویژگی هایش،ویژگی‌هایش، از سوی شرکت هایشرکت‌های بسیاری، چون Samsung و Intel و Qualcomm و Ericsson و TI و Huawei و Philips و Alcatel-Lucent و Freescale و برخی دیگر، پذیرفته شده است، چرا که پیاده سازیپیاده‌سازی مایموی چند کاربره، برای تلفن هایتلفن‌های همراهی که دارای پیچیدگی و شمار آنتن هایآنتن‌های دریافتی کم هستند، امکان پذیرامکان‌پذیر تر از مایموی تک کاربره، با قابلیت گذر دهی سیستمی بالا است.
 
== منابع ==
 
{{پانویس}}
 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/مایمو»