[[پرونده:Arrow anti-ballistic missile launch.jpg|بندانگشتی|200px|تصویری از [[موشک ضدبالستیک ختس]] در حال پرتاب.]]
'''ارتش اسرائیل''' (اختصارا '''تزاحال''' یا '''IDF'''; {{lang-he-n|צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל}} {{Audio|He-Israeli Defense Forces.ogg|''Tsva ha-Hagana le-Yisra'el''|help=no}}, ''به معنی'' '''نیروهای دفاعی اسرائیل''') متشکل از سه نیروی [[نیروی زمینی اسرائیل|زمینی]]، [[نیروی هوایی اسرائیل|هوایی]] و [[نیروی دریایی اسرائیل|دریایی]] می‌باشد. گفتني است كه كل ارتش مجهز و بسيار نيرومند اسرايئل بيشتر از ٣٣ روز نتوانست در مقابل حزب الله لبنان بايستد. نیروهای دفاعی اسرائیل شاخه‌ای جداگانه از [[نیروهای امنیتی اسرائیل]] است و هیچ صلاحیتی درمورد غیرنظامیان در اسرائیل ندارد به طوری که وظیفهٔ آن «حفظ کیان و استقلال کشور اسرائیل و عقیم‌کردن تلاش‌های دشمنان آن در مختل‌کردن روال عادی زندگی در داخل کشور» اعلام شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Ethics> Doctrine|تاریخ بازدید = ۲۰۰۷/ژوئیه/۹|ناشر = ستاد مشترک ارتش اسرائیل|زبان=انگلیسی|نشانی=http://www1.idf.il/DOVER/site/mainpage.asp?sl=EN&id=32}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Society_&_Culture/IDF_ethics.html|عنوان=The Spirit of The IDF:The Ethical Code of the Israel Defense Forces|ناشر=کتابخانه مجازی کلیمی|تاریخ بازدید=۲۰۰۷/ژوئیه/۹|زبان=انگلیسی}}</ref> اما حملات به خاک کشورهای همسایه و تجاوز به حریم هوایی کشورهای همسایه در این نیروی نظامی امری رایج است به طوری که نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در لبنان از این موضوع از طریق سازمان ملل متحد شکایت کرده است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.jpost.com/Diplomacy-and-Politics/UN-protests-Israels-violation-of-Lebanon-airspace-312397|عنوان=UN protests Israel's violation of Lebanon airspace}}</ref> و قطعنامه‌های شماره ۱۱۱ (محکومیت حمله به سوریه)، ۱۱۹ (حمله به مصر)، ۱۱۷ (تأیید دوباره قطع نامه شماره ۱۱۱ در محکومیت حمله به سوریه)، ۲۴۲(محکومیت حمله به اردن)، ۲۴۸ (محکومیت رژه نظامی در قدس) از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه اقدامات این ارتش صادر شده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/01/27/rogue-state-israeli-violations-of-u-n-security-council-resolutions/|عنوان=Rogue State: Israeli Violations of U.N. Security Council Resolutions}}</ref> ریاست ارتش در دست [[ریاست ستاد مشترک ارتش (اسرائیل)|ستاد مشترک ارتش]] می‌باشد که تابعی از [[وزارت دفاع اسرائیل]] و [[سپهبد]] ([[راو آلوف]]) [[گادی آیزنکوت]] می‌باشد که از ۲۰۱۵ تاکنون در این سمت است. نیروهای دفاعی اسرائیل در ۲۶ مه ۱۹۴۸ بنابر دستور وزیر دفاع پیشین [[دیوید بن گوریون]] رسماً به عنوان یک ارتش [[خدمت وظیفه عمومی]] تشکیل داده شد. این ارتش از گروه شبه‌نظامی [[هگانا]] تشکیل شده بود که شامل گروه‌های ستیزه‌جوی [[سازمان نظامی ملی در سرزمین اسرائیل|ایرگون]] و [[لحی]] بود. ارتش اسرائیل در طول کمتر از ۷۰ سال دربیش از هفده نبرد شرکت کرده که آنرا به یکی از پرتجربه‌ترین ترین نیروهای نظامی تبدیل می‌کند.<ref>{{cite journal |url=http://www.mfa.gov.il/MFA/Facts+About+Israel/State/THE+STATE-+Israel+Defense+Forces+-IDF-.htm |publisher=Israel Ministry of Foreign Affairs |title=The State: Israel Defense Forces (IDF) |accessdate=9 August 2007 |date=13 March 2009}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.globalsecurity.org/military/world/israel/idf.htm |publisher=GlobalSecurity.org |title=Israel Defense Forces |accessdate=16 September 2007}}</ref> با وجود پیروزی‌های این ارتش در نبرد با دولت‌های عربی در نبردهای اولیه، پس از سال ۲۰۰۰ این ارتش در نبردهای خود به تحقق اهداف خود دست پیدا نکرده است، به طور نمونه در جنگ سال ۲۰۰۶ در مقابل نیروهای حزب‌الله در هدف اعلام شده نابودی یا خلع سلاح این نیرو شکست خورد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.counterpunch.org/2006/10/13/how-hezbollah-defeated-israel-2|عنوان=how hezbollah defeated israel}}</ref> و در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ در نبرد برای سرکوب غزه به باور نشریه فارین پالیسی شکست خورده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://foreignpolicy.com/2014/08/06/on-israels-defeat-in-gaza|عنوان=On Israel’s Defeat in Gaza}}</ref>
به دلیل فعالیت‌های پیشتاز صورت گرفته در اسرائیل و سرقت فناوری از ایالات متحده آمریکا<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.newsweek.com/2014/05/16/israel-wont-stop-spying-us-249757.html|عنوان=Israel Won’t Stop Spying on the U.S.}}</ref> ارتش آن نیز از فناوری‌های مدرن بهره می‌برد. یکی دیگر از ابزارهای کسب قدرت نظامی در این ارتش استفاده و تقویت گروه‌های تروریستی است،<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/03/25/1437164/سازمان-ملل-اسرائیل-از-گروه-های-مسلح-در-سوریه-حمایت-می-کند|عنوان= سازمان ملل: اسرائیل از گروه‌های مسلح در سوریه حمایت می‌کند .}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://parstoday.com/fa/middle_east-i80940|عنوان= العهد: حمایت مالی و نظامی اسرائیل از گروه‌های تروریستی در سوریه}}</ref> به طور نمونه فرمانده اطلاعات این ارتش صراحتاً عدم تمایل نظام حاکم بر اسراییل و ارتش اسرائیل از شکست و نابودی داعش را اعلام کرده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://news.antiwar.com/2016/06/21/israeli-intel-chief-we-dont-want-isis-defeated-in-syria/|عنوان= Israeli Intel Chief: We Don’t Want ISIS Defeated in Syria}}</ref>. ارتش اسرائیل در ابتدا در سه جبهه با [[لبنان]] و [[سوریه]] در شمال، [[اردن]] و [[عراق]] در شرق و [[مصر]] در جنوب درگیر بود، اگرچه در سال ۱۹۷۹ پس از امضای [[پیمان صلح مصر و اسرائیل]]، فعالیت‌های خود را در جنوب لبنان و [[سرزمین‌های فلسطینی|فلسطین]] متمرکز کرد.
