ابوسعید بهادرخان: تفاوت میان نسخه‌ها

|ترتيبترتیب|| نهمین از سلسله ایلخانان

'''سلطان ابوسعید''' (از ۷۱۶ تا ۷۳۶ ه‍. ق.) از [[ایلخانان مغول]] و پسر [[الجایتو]] بود که در سن دوازده سالگی به ایلخانی [[ایران]] رسید. در بخشی از دوران ایلخانی او [[امیرچوپان]]، امیرالامرای لشکر ایلخانی، اداره کننده واقعی قلمرو او بود. ابوسعید پس از دفع حمله سپاه اردوی زرین به خراسان و نیز شکست شورش برخی امرای شورشی مغول به سبب شجاعتش در جنگ لقب بهادر یافت. در دوران او بار دیگر سپاهیان اردوی زرین به رهبری اوزبگ خان به خراسان حمله کردند که این حمله نیز توسط سپاه امیرچوپان دفع شد (سال ۱۳۲۵ م.)

[[رشیدالدین فضل‌الله|رشیدالدین]] وزیر و مورخ نامی در دوران ابوسعید ابتدا عزلت‌نشین شد، اما پس از چندی امیرچوپان او را به خدمت دعوت کرد. اما اقبال رشید‌الدینرشیدالدین دیری نپایید، او توسط رقیبان به مسموم کردن سلطان فقید متهم شد و همراه پسرش که شربت‌دار سلطان پیشین بود کشته شد. [[دمشق‌ خواجه]] پسر امیرچوپان بعد از رشید‌الدینرشیدالدین وزیر ایلخان شد. بعد‌هابعدها پسر دیگر رشید‌الدین،رشیدالدین، غیاث‌الدین، در دربار ابوسعید به مقام وزارت رسید.

قدرت بیش‌ از اندازه امیرچوپان و فرزندانش که هر یک اداره بخشی از ایران را در دست داشتند و عشق ابوسعید به[[ بغدادخاتون]] دختر امیرچوپان، و قتل دمشق‌خواجه پسر امیر‌چوپانامیرچوپان به دستور ابوسعید و به اتهام رابطه با یکی از زنان حرمسرای سلطان، همه باعث رویارویی سپاه سلطان و چوپان شد که با پشت کردن امرای سپاه به چوپان به سود سلطان ابوسعید پایان یافت.

در تابستان سال ۷۳۶ ه.ق./ ۱۳۳۵ آوازه درافتاد که اوزبگ خان بار دیگر آماده حمله به قلمرو ایلخان می‌شود. سپاهیان [[بغداد]] و [[دیاربکر]] به ارانایران اعزام گردیدند و در پی آنان ابوسعید نیز عازم این ناحیه گردید. وی در سیزدهم ربیع‌الاول ۷۳۶ ه.ق./ سی نوامبر ۱۳۳۵ در ناحیه قراباغ[[قره باغ]] دیده بر جهان فروبست. مرگ وی ظاهرا به واسطه مسمومیت بوده استبوده‌است. بعدتر بغداد خاتون زوجه ایلخان و دختر امیرچوپان به مسموم کردن ابوسعید متهم شد و اعدام گردید. با مرگ ابوسعید حکومت ایلخانان عملا پایان یافت اما درگیری و جنگ بین رقیبان و مدعیان جانشینی ایلخانان ادامه یافت و قلمرو ایلخانیان تا سال‌ها و ظهور [[تیمور]] دچار ملوک‌الطوایفی شد.

*تاریخ ایران کمبریج، جلد پنجم از آمدن سلجوقیان تا فروپاشی دولت ایلخانان، جی.‌آآ.بویل، انتشارات امیرکبیر