'''محمدجلیل عندلیبی سالم''' (زاده [[۱۳۳۳]] [[سنندج]]) آهنگساز و نوازنده سنتور اهل ایران است. وی در محلهٔ چهار باغ سنندج متولد شد؛ در خانواده ای پرورش یافت که هم از طرف مادری، یعنی داییش که خوانندهٔ رادیو بود به نام حکمت نوبری و هم از طرف پدری، ایرج عندلیبی که از خواننده‌های خوش صدا و مشهور رادیو و تلویزیون بود، کمک و راهنمایی شد. به همین جهت در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده فرهنگ و هنر سنندج به سرپرستی حسن کامگار گردید از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را شروع نمود. وی قبل از رفتن به تهران و شروع تحصیلات آکادمیک، در دبیرستان هدایت ارکستری تشکیل داد که در جشن‌ها شرکت می‌کردند. در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پیش اساتید بنام همچون نور علی خان برومند، دکتر داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، هرمز و شاهین فرهت – دکتر تقی مسعودیه و دکتر برکشلی آموزش یافت. عندلیبی به سال ۱۳۵۴ در دانشکدهٔ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوت را زیر نظر استاد پرژرف بلغاری فرا گرفت که باعث گردید عملاً به طور آکادمیک موسیقی کلاسیک غربی را تجربه نماید. در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد تنها مرکز حرفه ای موسیقی سنتی یعنی مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران گردید و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق یا مولانا را تشکیل داد. ضمناً گروه مولانا ادامهٔ همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگان بنام ایران مانند [[حمیرا]]، [[شهرام ناظری]] و [[علیرضا افتخاری]] همکاری داشته است.
کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا نموده؛ و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزید. وی دارای دو فرزند به نام‌های '''سالار''' و '''سانوا''' است. همسر سابق وی، مینو افتاده نیز نوازنده سرشناس ویلن وکمانچه است.
