رقیه بنت محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
منبع؟ |
طریقه ی طلاق رقیه و عثمان و وفات رقیه برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱:
'''رقیه''' دومین دختر [[محمد بن عبدالله]] و [[خدیجه بنت خویلد]] بود
کنیه‌اش اُمّ عبدالله و لقبش ذات‌الهجرتین است.
وی در ۱۰ سالگی به عقد عُتبة بن ابولهب درآمد. وقتی محمد به پیامبری رسید، رقیه به پدر ایمان آورد اما عتبه بر دین خود ماند.
به عقد [[عتبة بن ابولهب]] درآمد. پس[[عتبة بن ابولهب|آن که]] ز آن[[عتبة بن ابولهب|محمّد به پیامبری رسید]] کرد، رقیه به پدرش ایمان آورد اما عتبه کافر ماند.
خصوصا وقتی سوره‌ی مسد (در مذمت ابولهب وهمسرش) نازل شد، ابولهب بر پسرش عتبه فشار آورد که دختر محمد را طلاق دهد و عتبه او را طلاق داد.
محمّد، دخترش رقیه را به [[عثمان بن عفان]] تزویج کرد و عثمان و رقیه در هردو هجرت به حبشه شرکت داشتند و در آنجا صاحب پسری به نام [[عبدالله بن عثمان]] شدند.
عبدالله در ۶ سالگی بر اثر بیماری‌ای درگذشت. رقیه نیز در رمضان سال دوم هجرت، در سنّ بیست و دو سالگی به بیماری حصبه دچار شد. به همین دلیل وقتی مسلمانان عازم جنگ بدر بودند، محمد به عثمان گفت که کنار رقیه بمانَد. رقیه در همان ایام در مدینه درگذشت.
دقیقاً همان روزی که زید بن حارثه خبر یروزی مسلمانان در جنگ بدر را برای مدینه آورد، رقیه نیز توسط شوهرش عثمان بن عفان به خاک سپرده شد.
ب، در شهر [[مدینه|مددرگذشت، و دقیقاً همان روزی که زید بن حارثه خبر پیروزی مسلمانان در جنگ بدر را برای مدینه آورد، رقیه نیز در همان روز توسط عثمان بن عفان به خاک سپرده شد.]]<nowiki/>ذشت.
رقیه دختر دوم محمد بود. وی دختری با چشم‌های سیاه و موهایی بلند بود.<ref>[[عایشه بعد از پیغمبر]]، نوشته کورت فریشلر، انتشارات امیرکبیر ۱۳۴۳، صفحه ۸</ref>
| |||