علی دواچی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = حاجحاج‌علی علی دوافروشدواچی

| نام‌های دیگر = دواچیدوافروش

| پیشه = مبارز مشروطه - دوافروشی

'''حاجحاج‌علی علی دوافروشترکی''' یا '''حاج‌علی دواچی''' (۱۲۵۰–۱۲۹۰ شمسی) از اعضاء [[انجمن ایالتی تبریز|انجمن تبریز]] و از بنیان‌گزاران [[مرکز غیبی]] و شخص دوم بعد از [[علی مسیو]] بود. پیشه اش دوافروشی بود و در علم شیمی تبحر داشت. وی از پیشگامان [[جنبش مشروطه]] بود و هیئت مدیره مرکز غیبی را اداره می‌کرد.

حاج علی دوافروشدواچی در تبریز به دنیا آمد. وی صاحب داروخانه ناصری تبریز بود و در کار واردات دارو از خارج کشور فعالیت داشت. با شروع خیزش مردمی مشروطه از پیشروان و رهبران نهضت بود، او را [[ژرژ دانتون|دانتون]] [[انقلاب مشروطیت]] لقب داده‌اند.

وی از همرزمان [[ستارخان]] بود و در یکی از حملات [[صمدخان شجاع‌الدوله|صمدخان]] به تبریز گلوله‌ای به مچ دست وی اصابت نمود که سه ماه مداوای آن ادامه داشت. در جریان به توپ بستن مجلس در۱۳۲۶ قمری وی به همراه [[میرزا حسین واعظ]] و [[حسن شریف‌زاده|سید حسن شریف‌زاده]] در [[کنسولگری فرانسه در تبریز]] متحصن شدند.<ref>{{پک|کسروی|۱۳۵۷|ک=تاریخ مشروطه ایران|ص=۶۷۸ و ۳۹۱}}</ref>

پس از پیروزی مشروطه حاج‌علی همت خود را به نشر فرهنگ و معارف بکار بست و در مدرسه سعادت که قریب ۵۰۰ شاگردمحصل داشت فعالیت می‌کرد. مدتی نیز رئیس [[نظمیه|اداره نظمیه]] تبریز بود.

وی و [[ثقه الاسلام تبریزی]] از افراد مدیر و مدبر در دوره مشروطه بودند. [[کسروی]] از حاجی علی دوافروش بعنوان مغز متفکر انقلاب مشروطه یاد می‌کند.

در تمامی یادواره‌ها از حاج علی دوافروشدواچی به‌عنوان انسانی میهن‌پرست، نیک نفس و با عزم و اراده بالا نام برده‌اند. وی که تیرانداز و جنگجوی ماهری بود، خود مستقیماً در صحنه‌های نبرد علیه دشمنان مشروطه حضور داشت و مبارزه کرد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://ostani.hamshahrilinks.org/Ostan/Iran/AzarbayjanSharghi/Contents/حاج-علی-دواچی|عنوان=حاج علی دواچی}}</ref>

[[پرونده:davachi.jpg|بندانگشتی|راستچپ|مجسمه حاج علی دواچی در موزه مشروطیت تبریز]]