اعتراف اجباری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار ویکی‌سازی
Hamrazfar (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴:
=== در ایران ===
[[پرونده:Nabavi confess.jpg|thumb|left|250px|برنامه طنز [[سید ابراهیم نبوی]]، که در آن اعترافات تلویزیونی را شبیه‌سازی می‌کند.]]
در ایران اعتراف‌گیری تلویزیونی به وسیله [[ساواک]] در اوایل دهه ۵۰ خورشیدی آغاز شد و بعد از [[انقلاب ۱۳۵۷]]، توسط مقامات امنیتی [[نظام جمهوری اسلامی ایران]]، اوج گرفت. بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۴ تعدادی از فعالان سیاسی و نویسندگان مخالف رژیم پهلوی در تلویزیون به اعتراف پرداختند که با اعتراض سازمانهایی نظیر عفو بین‌الملل، صلیب سرخ جهانی و کمیته سارتر قرار گرفت و با فشار دولت جیمی کارتر، رئیس جمهور آمریکا متوقف شد. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همواره گفته استگفته‌است که افراد مصاحبه‌شده داوطلبانه و بر اساس بحث‌های اقناعی و استدلالی علیه خود اعتراف کرده‌اند.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2011/01/110113_l10_mossad_moslehi_alimohammadi.shtml موساد در ایران؛ حفره یا تونل اطلاعاتی؟]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>
 
اعتراف‌گیری تلویزیونی اغلب با [[شکنجه جسمی]] و [[شکنجه روانی]] همراه است. [[یرواند آبراهامیان]]، پژوهشگر در کتاب «اعترافات شکنجه شدگان»<ref>اعترافات شکنجه شدگان (۲۰۰۳)، [[یرواند آبراهامیان]]، نشر باران، سوئد</ref> می‌نویسد: «اگر در چند سال اول بعد از سقوط رژیم شاه، در اکثر موارد، شکنجه یا ضرب و شتم زندانی با دادن اطلاعات مورد نیاز بازجویان، معمولاً خاتمه پیدا می‌کرد، پس از خرداد ۱۳۶۰، شکنجه جسمانی و خصوصاً روانی زندانی ([[شکنجه سفید]])، حتی پس از کسب اطلاعات ضروری، هم چنان ادامه یافت.»