سیفلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفاده صحیح از [[کاندوم]] در کاهش خطر انتقال سیفلیس مؤثر است، همچنین می‌توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد. سیفلیس را می‌توان به طور مؤثری با [[آنتی‌بیوتیک]]‌ها درمان کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که تنها در سال ۱۹۹۹، ۱۲ میلیون مورد جدید آلوده به سیفلیس مشاهده شد که بیش از ۹۰٪ آنها در [[کشورهای در حال توسعه]] زندگی می‌کردند. اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دنبال استفاده گسترده از [[پنی‌سیلین]] میزان ابتلا به سیفلیس کاهش چشم‌گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها میزان ابتلا افزایش یافته‌است. در مبتلایان به سیفلیس، به دلیل وجود زخم‌هایی روی [[اندام جنسی|آلت تناسلی]] و یا [[لب]] و [[زبان (کالبدشناسی)|زبان]]، احتمال آلودگی به ویروس [[اچ‌آی‌وی|HIV]] در طی تماس جنسی افزایش می‌یابد.<ref name="Coffin2010">{{cite journal|last=Coffin|first=LS|coauthors=Newberry, A, Hagan, H, Cleland, CM, Des Jarlais, DC, Perlman, DC|title=Syphilis in Drug Users in Low and Middle Income Countries|journal=The International journal on drug policy|date=January 2010|volume=21|issue=1|pages=20–7|pmid=19361976|doi=10.1016/j.drugpo.2009.02.008|pmc=2790553}}</ref><ref name="Gao2009">{{cite journal|last=Gao|first=L|coauthors=Zhang, L, Jin, Q|title=Meta-analysis: prevalence of HIV infection and syphilis among MSM in China|journal=Sexually transmitted infections|date=September 2009|volume=85|issue=5|pages=354–8|pmid=19351623|doi=10.1136/sti.2008.034702}}</ref><ref name="Karp2009">{{cite journal|last=Karp|first=G|coauthors=Schlaeffer, F, Jotkowitz, A, Riesenberg, K|title=Syphilis and HIV co-infection|journal=European journal of internal medicine|date=January 2009|volume=20|issue=1|pages=9–13|pmid=19237085|doi=10.1016/j.ejim.2008.04.002}}</ref>

سیفلیس اولیه از طریق ارتباط مستقیم جنسی با زخم‌های عفونی شخص مبتلا به این بیماری عارض می‌شود.<ref name=RedBookSyphilis>{{cite book|author=Committee on Infectious Diseases |editor = Larry K. Pickering |title=Red book 2006 Report of the Committee on Infectious Diseases|year=2006| pages=631–44|publisher=American Academy of Pediatrics|location=Elk Grove Village, IL|isbn=978-1-58110-207-9|edition=27th}}</ref> تقریباً ۳ تا ۹۰ روز بعد از اولین ارتباط (به طور متوسط ۲۱ روز) یک زخم پوستی که [[شانکر]] نامیده می‌شود ظاهر می‌شود. این زخم اغلب در همان قسمت تماس پدیدار می‌شود.<ref name=Kent08 /> این زخم معمولاً (در ۴۰٪ موارد) از نوع زخم سفت، بدون درد و خارشی بر روی پوست و دارای ظاهری تمیز و حاشیه‌هایی برجسته در اندازه‌ای بین ۰٫۳ تا ۳٫۰ سانتی‌متر است.<ref name=Kent08 /> البته این زخم ممکن است هر شکلی به خود بگیرد.<ref name=Pri2008>{{cite journal|last=Eccleston|first=K|coauthors=Collins, L, Higgins, SP|title=Primary syphilis|journal=International journal of STD & AIDS|date=March 2008|volume=19|issue=3|pages=145–51|pmid=18397550|doi=10.1258/ijsa.2007.007258}}</ref> در حالت معمول، این زخم از یک [[بیماری‌های پوستی|لکه]] به یک [[سفت‌دانه]] و در نهایت به یک زخم تبدیل می‌شود.<ref name=Pri2008 /> گاهی اوقات ممکن است چندین زخم در محل ظاهر شوند (تقریباً در ۴۰٪ موارد)،<ref name=Kent08 /> و زمانی که این بیماری با [[ایدز]] همراه باشد ظهور چند زخم در محل رایج است. ممکن است زخم‌ها دردناک یا حساس باشند (در ۳۰٪ موارد)،<!-- Pri2008 --> و یا ممکن است در محلی خارج از اندام تناسلی ظاهر شوند (بین ۲ تا ۷٪ موارد).<!-- Pri2008 --> رایج‌ترین محل زخم در زنان [[گردن رحم]] (۴۴٪ موارد)، در مردان دگرجنس‌گرا [[آلت مردی|آلت تناسلی]] (۹۹٪ موارد) و در [[مردانی که با مردان آمیزش می‌کنند|مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند]] (MSM) معمولاً [[مقعد]] و [[راست‌روده]] (۳۴٪ موارد) است.<ref name=Pri2008 /> معمولاً [[غدد لنفاوی]] (در ۸۰٪ موارد) در اطراف محل عفونت بزرگ می‌شوند<ref name=Kent08 /> و این اتفاق هفت تا ۱۰ روز بعد از شکل‌گیری شانکر رخ می‌دهد.<ref name=Pri2008 /> اگر این زخم درمان نشود ممکن است سه تا شش هفته در محل باقی بماند.<ref name=Kent08 />

سیفلیس قلبی–عروقی معمولاً ۱۰ تا ۳۰ سال بعد از اولین عفونت ظاهر می‌شود.<!-- Kent08 --> رایج‌ترین عارضه این بیماری [[آئورت سیفلیسی|آئورتیت سیفلیسی]] است، که می‌تواند منجر به [[آنوریسم]] شود.<ref name=Kent08 /> آئورتیت سیفلیسی علامت‌دار در ۱۰٪ افراد درمان‌نشده دیده می‌شود. تخریب دیواره [[آئورت]] باعث آنوریسم می‌شود که خود آنوریسم می‌تواند سبب نارسایی آئورت و [[نارسایی قلب|نارسایی قلبی]] شده و یا بر اندام‌های مجاور فشار بیاورد. آئورتیت سیفلیسی به خوبی با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود، اما گاه عمل جراحی برای آنوریسم نیاز است.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام=ماه منیر|نام خانوادگی=محمدی |نام۲=مجید |نام خانوادگی۲=کیاور|نام۳=خلیل |نام خانوادگی۳=ضرابی|عنوان=آنوریسم سیفلیسی آئورت: گزارش موردی |ژورنال=مجله علوم پزشکی رازی |تاریخ=1379-12|جلد=7|شماره=22|صفحات=305-309|پیوند=http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-1085&slc_lang=fa&sid=1|تاریخ بازبینی=۳ مه ۲۰۱۴|زبان=fa| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6Y3i1Fa3G | تاریخ بایگانی = ۲۵ آوریل ۲۰۱۵}}</ref>